با توجه به اینکه نقش درخت زندگی به عنوان یک نماد مقدس و قابل ستایش،به صورت نمادین وبصری از دورانی بسیار دور( احتمالا" از زمان انسان نخستین) وجود داشته و اهمیت و تاثیر آن در ادوار مختلف دیده می شود و همچنان نیز جاریست، این موضوع با هدف بررسی همه جانبه ی آن هم به لحاظ معنوی و تاثیر آن در زندگی و هم به لحاظ بصری انتخاب شده است. انسان در هر دورانی وسیله ای برای پرستش معبود خود و دست یافتن به رضایت درونی، انتخاب می کرده است و درخت یکی از مهمترین آن ها بوده، زیرا گیاهان همیشه به علت ریشه داشتن در خاک، اتصال خود با زمین و ثبات را نشان می دهند و با رشد به سوی بالا و حرکت به سمت آسمان (همان عالم دیگر) ارتباط خود را با معبود حفظ می کنند. بسیاری از درختان همیشه سبز، در بسیاری از دوران به علت نامیرا بودن، خود به عنوان درخت حیات پرستش می شدند و درختانی که در هر فصل نوعی زندگی را تجربه می کنند ( بهار شکوفه می دهندو سبز می شوند، تابستان به ثمر می نشینند و بار می دهند، پاییز دوران افول خود را سپری می کنند و به سمت برگ ریزان می روند و زمستان به خواب می روند.) نیز نماد زندگی دوباره و نشانه ی زایش و جاودانگی می باشند. بنابراین رمز زندگی در وجود این درختان برای انسان بیشتر قابل درک بوده. همچنین در همه ی ادوار برای جاودانه نگه داشتن آن و ایجاد نقشی برای پرستش، آن را به صورت های مختلف به تصویر می کشیدند. در این تحقیق این نقوش از لحاظ اعتقادی و بصری بررسی شده و در آخر، به منظور زنده نگهداشتن این یادگارهای هنری تلاشی برای استفاده و به روز کردن آن ها (با توجه به هنر معاصر ) صورت گرفته است و همچنین با بهره گیری از این نقوش خلق شده در صدد استفاده از آنها در تصویر سازی بر آمده ایم.