هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی قدرتی و پلایومتریک در خشکی بر اجرای شناگران پسر نابالغ 9 تا 12 سال بود. آزمودنی های این تحقیق 20 پسر نابالغ با میانگین سن، قد و وزن، 85/0±36/11 سال، 45/7±38/148 سانتیمتر و 51/7±05/42 کیلوگرم بودند. گروه تجربی علاوه بر جلسات تمرینی شنا، 2 روز در هفته برای 8 هفته تمرین های قدرتی و پلایومتریک را انجام دادند. تمرین های قدرتی و پلایومتریک شامل پرس سینه، باز شدن زانو، پرش عمودی، پرش عمقی و پرتاب توپ طبی بود. متغیرهای فیزیکی و عملکردی در شروع و پایان دوره ی تمرین اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، t وابسته و t مستقل استفاده شد. بعد از 8 هفته تمرین، در گروه تجربی، وزن بدن، قدرت، اجرای پرش عمودی، توان پرش عمودی، اجرای پرتاب توپ طبی، اجرای شنا و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنی داری داشت (0.05>p). در گروه کنترل، وزن بدن، قدرت، توان پرش عمودی و نیروی جلوبرنده در شنای کرال سینه افزایش معنی داری داشت (0.05>p). همچنین تفاوت معنی داری در قدرت، اجرای پرش عمودی، توان پرش عمودی، اجرای پرتاب توپ طبی و اجرای شنای 25 متر کرال سینه بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد (0.05>p).