هدف از پژوهش حاضر آسیب شناسی مدیریت استعداد و ارائه مکانیزم ها برای بهبود آن در شرکت رز پلیمر بود. جامعه آماری پژوهش مدیران و سرپرستان شرکت رز پلیمر در سال های 90-89 بودند که به دلیل کم بودن جامعه آماری، کل آن که شامل 8 مدیر و 37 سرپرست بودند، جهت بررسی در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته مدیریت استعداد با 42 گویه و 6 خرده مقیاس استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، میانگین وزنی و نیز آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون برای تعیین میزان معناداری تفاوت ها استفاده شده است. نتایج نشان داد که مدیران وضعیت موجود مدیریت استعداد در شرکت را در مولفه های شناسایی و جذب و توسعه استعدادها، در حد خوب و در مولفه های گزینش و استخدام، به کارگیری، حفظ و نگهداری و رویکرد مدیریت به مدیریت استعداد در حد متوسط ارزیابی کرده بودند. همچنین اختلاف بین وضعیت موجود و مطلوب، در تمامی مولفه های مورد پژوهش از نظر مدیران کم ارزیابی شده بود. بر اساس آزمون ویلکاکسون در تمامی مولفه ها به جز شناسایی و جذب و توسعه استعدادها اختلاف گزارش شده از لحاظ آماری معنادار بود(p<0.05).