تحقیق حاضر تحت عنوان " نقش گردشگری در توسعه پایدار مناطق ساحلی – مطالعه موردی شهرستان نور " در پنج فصل تهیه و تدوین گردیده است. در این پایان نامه با استفاده از مدل توصیفی – استنباطی، ابتدا واحدهای اقامتی و پذیرائی و سپس کاربری های موجود نوار ساحلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس نقش گردشگری در توسعه پایدار این مناطق مورد ارزیابی قرار گرفته است و سعی شده تا با استفاده از مدل swot نقاط قوت، ضعف، تهدیدات و فرصتهای موجود منطقه مورد ارزیابی قرار گیرد. شهرستان نور یکی از شهرستانهای مهم به لحاظ گردشگری در استان مازندران است که بعنوان یک منطقه توریستی کلیه امکانات و امتیازات لازم مانند ساحل ماسه ای، جنگل، آثار یادمانی و تاریخی، مناظر طبیعی و ... را دارا می باشد. اما متاسفانه نوار ساحلی این شهرستان به مرور زمان تغییر کاربری داده است و بدلیل عدم وجود یک برنامه جامع در امر توسعه گردشگری و همچنین نبود یک قانون تثبیت کاربری، دخل و تصرف زیادی در بخش ساحلی آن صورت گرفته است لذا ادامه این روند منجر به بروز نابسامانی و ناهنجاری های فضائی در منطقه مورد مطالعه خواهد شد. از اینرو برای اینکه بتوان در بخش گردشگری این ناحیه، تحرکی بوجود آورد باید ظرفیت های ساحلی را با توانهای گردشگری نواحی کوهپایه ای و کوهستانی تلفیق کرد. بنابراین می توان گفت که گردشگری ساحلی در این منطقه به تنهائی پاسخگوی نیازهای توسعه نخواهد بود و توسعه فراگیرو پایدار گردشگری تنها با تلفیق گردشگری کوهستانی و ساحلی میسر است.