هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر عدم تقارن اطلاعاتی و عملکرد مالی است. به بیان دیگر، میزان و نحوه تأثیرگذاری سرمایه گذاران نهادی بر عملکرد مالی و عدم تقارن اطلاعاتی مورد بررسی قرار گرفته است تا مشخص شود، آیا هنگامی که انگیزه های ارزیابی و نظارتی این سهامداران قوی تر می شود، این ارتباط تقویت خواهد شد یا خیر؟ برای آزمون فرضیه-های تحقیق، نمونه ای مشتمل بر 60 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب گردیده است که در طی سال های 1388-1384 فعال بوده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین مالکیت سهامداران نهادی و عدم تقارن اطلاعاتی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. به طوری که هر چه میزان مالکیت نهادی افزایش یابد، ارائه اطلاعات توسط مدیران شرکت به افراد مرتبط در بازار نیز افزایش می یابد. به عبارت دیگر، افزایش مالکیت نهادی باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی می شود که این امر موجب کارایی بازار از نظر اطلاعات خواهد شد. در این پژوهش، همچنین ارتباط مالکیت سهامداران نهادی با بازده حقوق صاحبان سهام مورد تأیید قرار گرفته و رابطه ای مثبت با عملکرد مالی شرکت ها دارد. بدین ترتیب می توان چنین استدلال کرد که افزایش تعداد سهامداران نهادی در ترکیب مالکیت باعث تسهیم نظارت و کنترل در میان سهامداران می-شود که این امر منجر به کاهش تضاد منافع و افزایش سودآوری خواهد شد.