هدف از مطالعه حاضر طراحی رژیم غذایی کامپیوتری برای بدنسازان و ارزیابی تأثیر آن بود. به همین منظور 7 نفر از دانشجویان بدنساز دانشگاه محقق اردبیلی (میانگین سنی 95/0±28/26 سال، قد 28/6±85/172 سانتی متر و وزن 64/4±42/67 کیلوگرم) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. رژیم غذایی معمولی آزمودنی ها بمدت یک هفته با استفاده از نرم افزار تغذیه و رژیم درمانی از نظر انرژی و درشت مغذی ها (کربوهیدرات، چربی ، پروتئین) مورد آنالیز قرار گرفت. و سپس رژیم غذایی بر اساس نیاز آزمودنی ها و متناسب با نیازمندی های رشته ورزشی آنان در حدود (3000 کیلوکالری انرژی، 65-55 درصد از کربوهیدرات، 25-20 درصد از چربی و 20-18 درصد از پروتئین) با استفاده از نرم افزار تغذیه و رژیم درمانی برای مدت یک هفته طراحی شد و آزمودنی ها تحت کنترل کامل مصرف نمودند. به منظور ارزیابی و سنجش تأثیر رژیم غذایی طراحی شده از آزمودنی ها، آزمون های ترکیب بدن و آنتروپومتریک شامل (درصد چربی، وزن، lbm، bmi، دور سینه، دور کمر، دور باسن، دور بازو، دور ران و دور مچ دست، و آزمون های عملکردی شامل (پرش طول ایستاده، پرش عمودی، پرس سینه، تکرار بیشینه پا، دینامومتری پنجه دست ، لیفت دینامومتری، دراز نشست و بارفیکس) و آزمون های فیزیولوژیک ( اوره و کراتینین ادرار 24 ساعت) و آنالیز نرم افزاری رژیم روزانه به عمل آمد. آزمون ها در دو مرحله پیش آزمون پس آزمون گرفته شد و آزمودنی ها در طول هر دو مرحله رژیم غذایی سه جلسه تمرین کار با وزنه در هفته داشتند. نتایج پژوهش نشان داد که درصد چربی، دور سینه، دور بازو و دور ران در دو رژیم غذایی معمولی و طراحی شده تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0 ?p). بین وزن، lbm، bmi، دور کمر، دور باسن و دور مچ دست در دو رژیم تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0?p). همچنین بین پرش طول، پرش عمودی، قدرت پنجه دست، لیفت دینامومتری، پرس سینه، تکرار بیشینه پا، دراز نشست و بارفیکس در دو رژیم غذایی تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0 ?p). اوره و کراتینین ادراری در دو رژیم غذایی تفاوت معنی داری را نشان نداد(05/0 ?p). با توجه به نتایج این تحقیق می توان چنین نتیجه گیری کرد که یک رژیم غذایی متعادل از نظر انرژی و درشت مغذی ها که متناسب با نیازهای فردی و نیازهای رشته ورزشی طراحی شود و همراه با تمرینات مناسب باشد باعث بهبود ترکیب بدن، ویژگی های آنتروپومتریکی و پیشرفت در عملکرد ورزشکار می شود.