بیوفیلترهای چکنده راکتور های بیولوژیکی هستند که برای تصفیه ی جریان هوای آلوده به ترکیبات آلی فرار به کار می روند. این راکتورها از نوع بسترهای پرشده با ذرات غیر آلی هستتند که بیوفیلم بر روی آنها تشکیل می شود. .یک مایع مغذی در بیوراکتور از بالا به سمت پایین در جهت عکس حرکت جریان گاز چکیده می شود. میکروارگانیسم های تثبیت شده بر روی ذرات پرکن، ترکیبات آلی فرار را به دی اکسید کربن (co2)، آب و بیومس تبدیل می کنند. در سالهای اخیر مطالعات بسیاری بر روی بیوفیلترهای چکنده انجام شده است که بیشتر آنها تحقیقات عملی و تجربی بوده اند. در راستای درک بهتر فرآیند پیچیده ای که در بیوفیلترهای چکنده اتفاق می افتد و برای تعیین پارامترهای کلیدی تأثیرگذار بر آن، مطالعه مدل سازی ریاضی فرآیند انجام شد. در این پایان نامه از موازنه های جرم ماده آلاینده در سه فاز گاز، مایع و بیوفیلم برای به دست آوردن معادلات مدل استفاده شده و اثر منبع متانول و نیتروژن بر نرخ واکنش بیولوژیکی مورد توجه قرار گرفت. همچنین برای اولین بار میزان رشد و کنده شدن بیومس در بیوفیلتر چکنده مد نظر گرفته شد. معادلات با روش حجم محدود حل شده و از داده های تجربی مقاله ی منتشر شده ای برای آزمایش اعتبار مدل استفاده شد. بین نتایج مدل و داده های تجربی توافق قابل قبولی به دست آمد.

اکوتوریسم ساحلی یکی از توسعه یافته¬ترین اشکال اکوتوریسم در جهان می¬باشد که با سرعت در حال رشد است. مناطق ساحلی از حساسیت بالایی برخوردار بوده و به شدت در معرض تخریب می¬باشند در نتیجه نیاز است به منظور حفظ این مناطق از اثرات ناشی از انواع گردشگری و دست¬یابی به توسعه پایدار، نواحی مناسب برای این فعالیت¬ مشخص گردد. جزیره هنگام به عنوآن یکی از معدود جزایری محسوب می گردد که علاوه بر اینکه به عنوآن یک منطقه نمونه¬ گردشگری شناخته شده، به طور کامل در محدوده مناطق حساس زیست¬محیطی قرار گرفته است. در این مطالعه به منظور مکانیابی سایت مناسب جهت اکوتوریسم مناطق ساحلی در این جزیره، با استفاده از تکنیک دلفی معیارها و زیرمعیارهای موثر در این نوع از اکوتوریسم مشخص گردید. نتایج نشان داد که 11 معیار و 31 زیر معیار در این زمینه موثر می¬باشند. درمجموع 06/58 درصد از زیرمعیارهای مطرحی مربوط به عوامل زیست¬محیطی و پس ازآن عوامل اقتصادی با 96/20 درصد، عوامل اجتماعی فرهنگی با 29/11 درصد و عوامل مدیریتی با 67/9 درصد از کل عوامل را به خود اختصاص داده¬اند، که این مسئله نشان دهنده میزان اهمیت بالای این نوع از اکوتوریسم به مسائل زیست¬محیطی می¬باشد. در مرحله بعد با کمک فرایند سلسله مراتبی به اولویت¬بندی هر یک پرداخته شد که در این مرحله نیز مشخص گردید که بیشترین وزن مربوط به زیرمعیارهای مرتبط با ساحل می¬باشد. سپس برای هر یک از معیارها در محیط نرم¬افزار gis به طور جداگانه نقشه تولید گردید و درنهایت با تلفیق نقشه¬های وزن¬دار، مکان های مناسب جهت توسعه اکوتوریسم ساحلی مشخص گردیدند. نتایج به دست آمده از نقشه نهایی نشان داد که در این جزیره قسمت¬های جنوب غربی، غرب و شمال جزیره بهترین مکان برای توسعه اکوتوریسم ساحلی بوده و این قابلیت به سمت مرکز جزیره کاهش می¬یابد و پیشنهاد می گردد به علت حساسیت زیست¬محیطی منطقه، توسعه اکوتوریسم ساحلی تنها در نقاط معرفی شده صورت پذیرد.