چکیده هدف از پژوهش حاضر شناخت رابطه سبک های دلبستگی و شیوه های فرزندپروری با خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف بود. برای این منظور تعداد 384 آزمودنی به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و سه پرسش نامه شیوه های فرزندپروری بامریند، سبک های دلبستگی کولینز و رید و خودکارآمدی شرر بر روی ایشان اجرا گردید. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از آزمون های تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95/0 مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که بین شیوه های فرزندپروری مقتدرانه و سهل گیرانه و سبک دلبستگی ایمن با خودکارآمدی، رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین بین سبک های دلبستگی ناایمن- اجتنابی و ناایمن- دوسوگرا و نیز شیوه فرزندپروری مستبدانه با خود کارآمدی رابطه منفی مشاهده می شود. بر اساس این نتایج می توان گفت محبت، گرمی، پاسخ گو بودن والدین و همچنین ایجاد شرایط کسب تجربه و کاوش محیط برای فرزندان که در سبک دلبستگی ایمن و شیوه های فرزندپروری مقتدرانه و سهل گیرانه وجود دارد احساس اعتماد به نفس و کارایی را در فرد به وجود می آورد. واژه های کلیدی: سبک های دلبستگی، شیوه های فرزندپروری، خودکارآمدی، دانشجویان