سرمایه یکی از اجزاء مهم تابع تولید در اقتصاد هر کشوری است و از همین رو است که سرمایه گذاری یکی از ضروریات اساسی در پیشرفت اقتصادی هر کشور می باشد. واقعیتی که نمی توان از آن چشم پوشی کرد آن است که دستیابی به نرخ رشد اقتصادی مطلوب، نیازمند سرمایه گذاری است. لذا شناخت رفتار سرمایه گذاری همواره مورد توجه اقتصاددانان و سیاست گذاران بوده است. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، امکانات داخلی برای تشکیل سرمایه جهت تحقق اهداف اقتصادی کفایت نمی کند. شکاف بین منابع پس انداز ملی و نیازهای سرمایه گذاری و همچنین عدم تعادل بین هزینه ها و درآمدهای ارزی موجب می گردد که این کشورها برای تحقق اهداف کلان اقتصادی و برای تکمیل منابع داخلی به منابع خارجی به ویژه سرمایه گذاری مستقیم خارجی روی آورند. در این مطالعه با استفاده از روش خود توضیح برداری با وقفه های گسترده (ardl)، این فرضیه که سرمایه گذاری ناخالص داخلی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی تأثیر مثبت و معنی داری بر رشد اقتصادی دارند، مورد آزمون و بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در کوتاه مدت و بلندمدت، تأثیر سرمایه گذاری داخلی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی ایران مثبت و معنادار بوده است. از سوی دیگر، اثر سرمایه گذاری داخلی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر رشد، تحت تأثیر سرمایه انسانی قرار دارد.