یکی از متداولترین روش های تضعیف مقطع تیر، ایجاد سوراخ در جان تیر در نزدیکی محل اتصال تیر به ستون می باشد. به منظور بررسی رفتار لرزه ای اتصالات خمشی با ایجاد گشایش در جان تیر مدل های مختلفی ایجاد شدند و تحت بارگذاری چرخه ای قرار گرفتند. پارامتر های اساسی در ایجاد گشایش در جان تیر با یکدیگر متفاوت می باشند. این پارامتر ها عبارتند از نسبت قطر سوراخ به عمق تیر و فاصله مرکز سوراخ از وجه ستون. در این مدل ها بررسی شد که سوراخ نمودن جان تیر چه تاثیری بر بهبود رفتار لرزه ای اتصالات خمشی دارد و تاثیر اندازه سوراخ و فاصله مرکز سوراخ از وجه ستون بر توزیع تنش و کرنش مورد تحقیق قرار گرفت. همچنین تاثیر این دو پارامتر بر رفتار چشمه اتصال بررسی شد. ازآنجاییکه اتصالات خمشی بر اساس معیار های مقاومت و سختی و شکل پذیری دسته بندی می شوند، تاثیر اندازه سوراخ و فاصله مرکز سوراخ از وجه ستون بر مقاومت و سختی و شکل پذیری مورد تحقیق قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که که انرژی لرزه ای از طریق تغییر شکل موضعی در گشایش در جان تیر مستهلک می شود و بدین ترتیب با ایجاد مفصل پلاستیک در تیر باعث بروز رفتار شکل پذیری در سازه می شود و مانع از تجاوز تنش ها و کرنش ها از حد مجاز می گردد. همچنین این اتصال قابلیت استفاده در قاب های خمشی ویژه را داراست و اتصالی کاملا مقاوم است. همچنین با افزایش نسبت قطر سوراخ به عمق تیر از حداکثر لنگر قابل تحمل توسط اتصال کاسته می شود و تغییر در فاصله مرکز سوراخ از وجه ستون تاثیر چندانی بر حداکثر لنگر قابل تحمل توسط اتصال ایجاد نمی کند. همچنین با افزایش نسبت قطر سوراخ به عمق تیر، چشمه اتصال الاستیک می گردد.