تولیدآگار از جلبک دریایی gracilariopsis persica برای سرمایه گذاری محلی از جوامع ساحلی آن را مهم می سازد. هدف از این مطالعه جمع آوری اطلاعات پایه فنی برای توسعه پرورش جلبک دریایی gp.persica در خلیج فارس از ایران است. روش های مونولاین و نت لاین مقدار بیوماس را برای تولید آگار فراهم می کند. پارامترهای بیولوژیکی کلروفیلa و پارامترهای محیطی (دما، شوری، املاح معلق، املاح محلولوph) در طول دوره کشت روزانه ثبت شد. و تغییرات یون فسفات، سیلیکات، نیترات و نیتریت در طول دوره کشت اندازه گیری شد. و موجودات مزاحم و زائد حذف می گردید. نرم افزار spss(v.16.0) برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. میزان رشد نسبی rgr)) و بیوماس کل هر دو هفته یکبار اندازه گیری می شد.نتایج نشان داد که از لحاظ میزان رشد، بین تیمارهای مختلف عمق در هر دو روش پرورش اختلاف معنی دار وجود داشت(p<0/05 ). میزان رشد نسبی در طول تحقیق در روش مونو (69/1 ±13/5) گرم بر متر و روش نت (08/1±91/3) گرم بر متر می باشد. در روش های مونولاین و نت لاین، از لحاظ میزان رشد بین روش ها در عمق60 مونو با 80 نت اختلاف معنی دار مثبت وجود دارد p<0/05) ). در طول دوره مورد مطالعه تغییرات درجه حرارت در محدود 70/26- 40/31 درجه سانت گراد تغییر یافته است میانگین دما (45/1±75/28) و شوری از (30/41- 70/47) ppt میانگین شوری (01/2±26/45) pptتغییرات ph از (02/8-27/8) (میانگین05/0±19/8) بود. و میزان ژل آگار استخراج شده از این گونه 5/0 ± 4 / 40بر اساس وزن خشک بیشتر از آگاروفیت های گزارش شده از ایران می باشد.

بهره برداری از جلبک های قرمز جنس gracilariaبرای استخراج آگار بطور قابل توجهی در دهه های اخیر افزایش یافته است، همچنین جلبک دریایی در سال های اخیر بطور فزاینده ای برای داروهای جدید مورد توجه قرار گرفته و به عنوان یک منبع اصلی از ترکیبات فعال زیستی طبیعی و بیومتریال نشان داده شده است. هدف از این مطالعه، بررسی شرایط مناسب پرورش جلبکgracilariopsis persica و دستیابی به تراکم ذخیره سازی اولیه برای استقرار تال ها در عمق مناسب جهت افزایش زیست توده تولیدی در استخر بتونی جزیره قشم و استخراج آگار، رنگیزه های فیکوبیلی پروتئین و کلروفیل a، ترکیب بیوشیمیایی لیپید و اسید چرب از جلبک دریایی قرمز gp. persica بود. نشاء ها بر روی رشته طناب های پلی اتیلین با وزن ذخیره اولیه 100 گرم و 200 گرم بر متردر دو عمق یک متر و دو متر که برای هر تیمار 3 تکرار در نظر گرفته، به مدت 45 روز پرورش داده شد. فاکتورهای محیطی از نظر دما، شوری،ph و مواد مغذی برای تیمارهای مختلف پرورش مورد بررسی قرار گرفت. نرخ رشد نسبی (rgr) بر اساس تنوع در وزن تر به صورت هفتگی اندازه گیری شد که بیشترین بهره وری را در عمق یک متر با تراکم 100 گرم نشان داد ( d-1%47/15). نتایج این مطالعه نشان داد که مواد مغذی بخصوص فرم نیتروژن دار در عمق کمتر در طول دوره مطالعه اثر معناداری بر روی رشد جلبک داشته (0/05>p) و میزان رنگیزه ها و آگار با افزایش عمق و کاهش شدت نور افزایش می یابد. میزان چربی بدست آمده از این گونه کم بود و در دو عمق بررسی شده مقدار آن تغییر نکرد (0/05 p<). مقدار اسیدهای چرب اشباع (sfa)، اسیدهای چرب تک غیر اشباع (mufa) و اسیدهای چرب غیر اشباع (pufa) به ترتیب 37/67، 18/63، 43/70 درصد از کل اسیدهای چرب بدست آمده بود و بیشترین اسید چرب موجود در این آزمایش مربوط به یک محصول با ارزش به نام اسید آراشیدونیک (c20:4n-6) تشخیص داده شد.