تاکنون تأثیر مواد مختلفی بر القای تمایز عصبی در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان مورد مطالعه قرارگرفته است. استوروسپورین یک مهارکننده ی پروتئین کیناز است که بر فرارشد نوریت در انواع مختلفی از سلول ها اثر دارد. مورفین نیز یکی از موادی است که می تواند بر تمایز عصبی موثر باشد. با توجه به اثرات آپوپتوتیک استوروسپورین ممکن است بتوان از اثرات حفاظتی و مثبت مورفین برای بهبود تمایز عصبی در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش استفاده کرد. سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان از ران و درشت نی موش نژاد nmri جداسازی شده و در محیط کشت dmem همراه با 10% سرمfbs کشت داده شدند. آزمون تمایز برای اثبات چندتوانی سلول های جداشده با استفاده از رنگ آمیزی سودان iii و آلیزارین رد انجام شد. توانایی تشکیل کلنی برای شناسایی سلول های بنیادی مزانشیمی ده روز پس از کشت بررسی شد. اثر غلظت-های 50، 100، 214 و 316 نانومولار استوروسپورین (به ترتیب تیمارهای iv, iii, ii, i) به تنهایی (گروه 1) و همراه با غلظت 4-10 مولار مورفین(گروه 2) بر میزان بقای سلول ها با استفاده از تکنیک جذب قرمز خنثی در بازه های 6، 12و 24 ساعت بررسی شد. برای اثبات تمایز عصبی از تکنیک rt-pcr و نیز ایمونوفلوروسنس استفاده شد. بررسی های هیستولوژیک نشان داد که سلول های جداسازی شده از مغز استخوان به سلول های چربی و استخوان تمایز یافتند. آزمون تشکیل کلنی وجود کلنی های منفرد را نشان داد. آزمون میزان بقای سلول ها نشان داد که مورفین می تواند اثرات حفاظتی در برابر اثرات آپوپتوتیکی استوروسپورین داشته باشد. مجموع طول نوریت ها در تیمارهای iو ii در گروه 2 در مقایسه با گروه 1 افزایش معنادار داشت (05/0p<). تکنیک های rt-pcr و ایمونوفلوروسنس بیان مارکرهای عصبی در سطح rna و پروتئین را نشان دادند. استوروسپورین می تواند به عنوان یک القاگر فرارشد نوریت در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان استفاده شود. همچنین استوروسپورین به همراه مورفین می تواند به عنوان یک پروتوکل خوب برای تمایز عصبی در سلول های بنیادی مزانشیمی به کار رود.