هدف از پژوهش حاضر چگونگی توسعه ورزش همگانی کشور از دیدگاه مدیران ،کارشناسان و صاحبنظران بود. روش تحقیق توصیفی–مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه مدیران فدراسیون ورزش همگانی (5نفر) ، کارشناسان اداره کل ورزش همگانی (5نفر) مدیران هیئت های همگانی استان ها (30نفر) ، روسای انجمن های ورزش همگانی (20نفر) ، کارشناسان ورزش همگانی مراکز استان های کشور در سال 1389 (30نفر) و صاحبنظران در حوزه ی ورزش همگانی (30 نفر)، جمعاً 120 نفر تشکیل دادند. روش نمونه گیری تمام شمار و تعداد آزمودنی ها برابر با اعضای جامعه آماری در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای بود که مشتمل بر 75 سوال و 9 خرده مقیاس بود. روایی پرسشنامه به روش نخبگان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید (977/0=?). تکنیک های آمار استنباطی مانند آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای بررسی وضعیت طبیعی بودن داده ها استفاده شد، از آزمونanova برای داده های طبیعی و از آزمون کروسکال والیس برای مقایسه بین سه گروه در داده های غیر طبیعی استفاده شد . برای رتبه بندی اولویت ها از آزمون فریدمن استفاده شد. با توجه به نتایج تحقیق دیدگاه سه گروه منتخب در مورد راهکارهای توسعه ورزش همگانی در بعد نظارت و ارزیابی و همچنین در اولویت بندی دیدگاه ها ، تفاوت معناداری داشته است. اولویت ها به ترتیب شامل تجهیزات و اماکن، منابع انسانی، مدیریت برگزاری و پروژه ها، محیط حقوقی و قانونی، ترویج فرهنگ، توسعه نهاد ها، نظارت و ارزیابی، حمایت مالی، توسعه علمی و آموزشی بود. واژگان کلیدی: ورزش،و رزش همگانی، توسعه، منابع انسانی، توسعه فرهنگ، محیط حقوقی و قانونی و حمایت مالی