چکیده سازند آسماری به سن الیگو-میوسن در چهار برش تحت الارضی در میدان نفتی رامشیر به منظور شناخت رخساره ها، محیط رسوبی، فرایندهای دیاژنزی و چینه نگاری سکانسی مورد مطالعه قرار گرفته است. این میدان در سازند آسماری دارای 43 کیلومتر طول و 5 تا 5/5 کیلومتر عرض است. ضخامت متوسط سازند آسماری در این میدان 395 متر است. بر اساس مطالعات پتروگرافی و تفسیر داده های چاه پیمایی، شش زون در سازند آسماری در این میدان شناسایی شده که عمدتا از سنگ آهک، سنگ آهک دولومیتی، دولومیت، سنگ آهک رسی، ماسه سنگ و شیل تشکیل شده است. بر اساس مطالعه پتروگرافی بیش از 400 مقطع نازک از این سازند، 14 رخساره کربناته و 2 رخساره آواری شناسایی شده است که در محیط های رسوبی ساحل و پهنه جزر ومدی، لاگون، سد و دریای باز نهشته شده اند. بررسی شواهد و مقایسه رخساره های مشاهده شده با رخساره های استاندارد نشان می دهد که سازند آسماری در یک رمپ هموکلینال شامل زیر محیط های رمپ داخلی، رمپ میانی و رمپ خارجی نهشته شده است. از فرایندهای دیاژنزی که سازند آسماری را در این میدان تحت تاثیر قرار داده است می توان به سیمانی شدن، دولومیتی شدن، انیدریتی شدن، فشردگی فیزیکی و شیمیایی، انحلال و نئومورفیسم اشاره کرد. فرایندهای دولومیتی شدن و انیدریتی شدن عمدتا در بخش های بالایی سازند آسماری رخ داده است. فرایند دولومیتی شدن عمدتا باعث افزایش تخلخل شده است. این فرایندهای دیاژنزی حاکی از آن است که محیط های دیاژنزی دریایی، متئوریک و تدفینی این سازند را تحت تاثیر قرار داده است. مطالعه چینه نگاری سکانسی سازند آسماری نیز منجر به شناسایی پنج سکانس رسوبی درجه سوم در این سازند شده است. مرز پایینی سکانس اول در سازند شیلی پابده واقع شده است. مرز های دیگر سکانس ها از نوع sb2 بوده و مرز بالایی سکانس پنجم که منطبق بر مرز این سازند با سازند گچساران است از نوع sb1 است. از آنجایی که سن سازند آسماری در این میدان مشخص نشده بنابراین امکان بررسی و انطباق تغییرات سطح آب دریا در زمان نهشته شدن سازند آسماری در این میدان با تغییرات جهانی سطح آب دریا امکان پذیر نبوده است.