- بیان مسأله تحقیق: معماری طرح مسئله فضاست و می تواند خاستگاههای متفاوتی داشته باشد. اما آنچه در این میان اهمیت دارد، اندیشه ای است که معماری بر اساس آن شکل می گیرد. اندیشه بینابین، نوعی اندیشه مطرح در حیطه های مختلف اندیشه است که در هر یک بینابینی براساس مقتضای آن رشته بیان می شود. حاصل این نوع اندیشه درمقیاس وسیع تر می تواند در روزگار معاصر و شرایط زندگی انسان امروزی مشاهده شود. در دنیای معاصر فضاهای سازنده ما، فضاهای متنوع و ناهمگون هستند. همزمانی اتفاقات، اطلاعات و سایر پدیده ها سبب ایجاد شرایطی می شود که مخاطب را در حیطه سومی قرار می دهد که: نه این است و نه آن، هم این است و هم آن. در این پژوهش آنچه مهم است ایجاد فضای بینابین و قرارگیری مخاطب فضای معماری درشرایط بینابین است. از سوی دیگر، امروزه با کمبود فضای کافی و مناسب برای عرصه های همگانی به نحوی که جوابگوی سلیقه های مختلف افراد از هر رده سنی و اجتماعی باشد مواجه هستیم. از این رو در این پژوهش تلاش می شود تا خلق چنین فضایی براساس اندیشه بینابین، در کالبد مرکز فرهنگی هنری که یکی از نمودهای مهم عرصه های همگانی می باشد، مورد توجه قرار گیرد. - اهداف تحقیق: توجه به عرصه های همگانی شهری و ایجاد فضایی برای گذران اوقات فراغت شهروندان، ارتباط متقابل مردم با یکدیگر و مکانی برای تعامل اجتماعی شهروندان در هر رده سنی و اجتماعی از اهداف اصلی این پژوهش می باشد. - روش تحقیق: روش تحقیق، کیفی و برپایه بررسی و جمع آوری اطلاعات از طریق کتب و مجلات تخصصی، شبکه اینترنت و سایر منابع در دسترس برای دستیابی به یک الگوی مناسب برای شکل گیری پروژه قرار دارد. - نتیجه کلی: در این پروژه با بهره مندی از ویژگی سایت که دارای شیب 4 درصد بوده و نیز با توجه به لزوم تلفیق فضاها برای برقراری تعاملات اجتماعی هر چه بیشتر در عرصه های همگانی، تلفیق ساختمان و سایت(طبیعت) و به بیان دیگر تلفیق درون و بیرون صورت پذیرفته است. در اشل معماری نیز با ایجاد فضاهای سیال که در یکدیگر جریان می یابند و void مرکزی که دیدهای متنوع بصری به وجود می آورند، سعی شده تا دریافت حسی بینابین را بر هر مخاطبی القا کند.