در دنیای صنعتی امروز، شرکت ها برای حفظ توان رقابتی خود ملزم به تولید محصولات با کیفیت و از طرف دیگر ارزان می باشند. این امر با کاهش تلفات، بهینه کردن زمان تولید و عرضه بهنگام محصولات میسر می گردد. بعلاوه محدودیت امکانات موجود و افزایش تقاضا، تولید کنندگان را بر آن می دارد تا از منابع بصورت بهینه استفاده کرده و تلفات را به حداقل برسانند. سیستم تولید بهنگام تا حد قابل توجهی خواسته های فوق را برآورده می سازد. برای نزدیک شدن به این سیستم تولید، به کار بردن بیش از یک معیار ضروری است. حداقل کردن همزمان شمار قطعات دارای دیرکرد و حد اکثر زود هنگامی با سیستم تولید بهنگام تطابق دارد. در این تحقیق، مساله زمانبندی تولید دو معیاره تک ماشین به منظور کمینه کردن معیارهای حداقل زودهنگامی و شمار کارهای دارای دیرکرد بررسی گردیده است. از آنجا که این مساله جزء مسایل دشوار غیر خطی است، حل آن به وسیله روش های تحلیلی بهینه سازی امکان پذیر نبوده و از تکنیک های ابتکاری یا فرا ابتکاری برای حل آن استفاده می گردد. در اینجا چند الگوریتم ژنتیک و چند الگوریتم پرندگان برای حل مساله مورد بررسی، ارائه شده و نتایج حاصل از حل مساله با این الگوریتم ها، مقایسه شده است.