با قراردادن یک شرط اضافی، یک زیر خانواده از روش های با پایداری صفر بهینه مشخص شده اند که فوق همگرایی از مرتبه p=s+1 دارند.شرط جدید این امکان را به ما میدهد که تعداد ضرایب در یک جستجوی عددی کاهش دهد.

در این تحقیق به بررسی مقایسه ای عملکرد شرکت ها قبل و بعد از واگذاری به بورس اوراق بهادار پرداخته شده است. به همین منظور هشت متغیر، در چارچوب سه شاخص برای ارزیابی عملکرد در نظر گرفته شده است. شاخص های حسابداری این تحقیق، سود هر سهم، بازده دارایی، بازده حقوق صاحبان سهام و بازده فروش، شاخص های اقتصادی، ارزش افزوده بازار و ارزش افزوده خالص، شاخص های بازار، q توبین و بازده سهام است که با استفاده از آزمون مقایسه تی زوجی و یا ویلکاکسون، مقادیر آن قبل و بعد از خصوصی سازی با هم مقایسه شده است. نتیجه کلی از این تحقیق، بیانگر این است که به جز متغیر ارزش افزوده خالص که بعد از خصوصی سازی بهبود یافته بود دیگر متغیرها تفاوت معناداری برای دوره های قبل و بعد از خصوصی سازی آنها وجود ندارد و در پایان نتیجه اینکه خصوصی سازی منجر به بهبود عملکرد شرکت ها نشده است.

جمعیت کثیری از جهان در مناطق زلزله خیز دنیا زندگی کرده اند که در آن نواحی خطر وقوع زمین لرزه هایی با شدت و فراوانی های مختلف وجود داشته است. هر ساله وقوع زلزله ها موجب تلفات جانی و خسارات مالی فراوان شده است. در طول سال های مختلف، تکنولوژی ساخت و طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله، در جهت کاهش اثر زلزله بر ساختمان ها، پل ها و نیز ملحقات مستعد آسیب پذیری آن ها، پیشرفت زیادی کرده است یکی از این روش ها جداسازی لرزه ای بود. در این پایان نامه کنترل پاسخ لرزه ای ساختمان نامنظم با به کارگیری جداساز پاندولی اصطکاکی در پایه ساختمان و میراگر ویسکوز غیرخطی در ترکیب با جداساز، در حوزه نزدیک گسل بررسی شده است. پاسخ های لرزه ای از جمله دیریفت طبقات، شتاب روسازه و برش پایه در مقایسه با ساختمان جداسازی نشده بررسی شده است. با جداسازی ساختمان توسط ترکیب جداساز و میراگر، مقادیر پاسخ های لرزه ای ساختمان از جمله دیریفت طبقات، شتاب روسازه و برش پایه نسبت به ساختمان جداسازی نشده، به میزان قابل توجهی کاهش یافتند. با مقایسه درصدهای کاهش یافته این مقادیر در راستای هر دو محور افقی x و y، مشاهده شد ماکزیمم دیریفت طبقات در ساختمان 5 و 7 طبقه به ترتیب، حداکثر به میزان 72/42% و 59/15% کاهش یافت. حداکثر میزان کاهش برای ماکزیمم شتاب روسازه برای ساختمان 5 طبقه 40/26% و برای ساختمان 7 طبقه 34/71% شد. همچنین برای ماکزیمم برش پایه، حداکثر به میزان 74/36% و 84/01%، به ترتیب برای ساختمان 5 و 7 طبقه کاهش حاصل گردید. در نتیجه استفاده از این سیستم جداسازی، بر عملکرد لرزه ای ساختمان نامنظم بهبود مناسبی داشت و مقادیر پاسخ های لرزه ای را کاهش قابل ملاحظه ای داد.

یک سازه می تواند در اثر قابلیت شکل پذیری انرژی زیادی را حین زلزله مستهلک نماید، ولی وجود شکل-پذیری زیاد که موجب صدماتی در برخی از اعضای سازه نظیر تیرها خواهد شد. از همین رو اخیراً پژوهشگران به دنبال وسایلی نوینی که بتواند انرژی وارده را بدون آسیب اتلاف کنند. یکی از آن وسایل استفاده از میراگرهای اصطکاکی است، این میراگر طوری طراحی می شود که در برابر بارهای سرویس معمولی و زلزله های متوسط نلغزد. یعنی اینکه از پیش وسیله را برای نیروی خاصی طراحی می کنند، که تا آن نیرو به وسیله وارد نشود، سازه به صورت ارتجاعی باقی بماند اما بعدازاین نیروی خاص لغزش اتفاق می افتد و میراگر اصطکاکی انرژی زیاد را جذب می کند. میراگر اصطکاکی با کاهش دادن تغییر مکان ها و برش پایه در اعضا به مقاومت سازه در برابر زلزله کمک می-کند. همچنین میراگر اصطکاکی دریفت ماکزیمم را در تمام حالات کاهش می دهد مهم ترین مشکل این نوع میراگر افزایش شتاب طبقات است. در این تحقیق با استفاده از ستون مرکبcft (مقطع فولادی پرشده با بتن) که فولاد، بتن را محصور می کند و به طور قابل توجهی سختی و مقاومت را افزایش می دهد به دنبال بهبود عملکرد لرزه ای قاب فولادی مجهز به میراگر اصطکاکی هستیم. سازه های مدل سازی شده قاب های بادبندی فولادی 5 طبقه و 10 طبقه ای هستند که در فضای دوبعدی مدل-سازی شده اند. میراگرها اصطکاکی در دهانه ی میانی سازه واقع شده اند. سازه تحت بار جانبی شتاب نگاشت زلزله السنترو و طبس قرارگرفته است و تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی بر روی سازه انجام شده است. با بررسی نتایج، بهترین پاسخ سازه در برابر بار وارده را به دست آورده و بدین ترتیب مکان و تعداد بهینه میراگرهای مورداستفاده را در سازه به دست آوریم.