باسیلوس تورینژینسیس سروتایپ h14 باکتری گرم مثبت و دارای اسپور می باشد که از دلتا اندوتوکسین آنها غالبا به عنوان حشره کش بیولوژیکی استفاده می گردد. با توجه به مقاومت حشرات به ویژه پشه ها به آفت کش های شیمیایی امروزه بهترین جایگزین برای آنها آفت کش های زیستی ساخته شده از باکتری باسیلوس تورینژینسیس می باشد. در این مطالعه ابتدا پشه بالغ کولکس پیپینس از منطقه جاجرود در شرق شهر تهران صید شد و در سه نسل در انسکتاریوم دانشگاه تربیت مدرس پرورش داده شد. سپس باکتری در محیط های مایع مواد افزودنی حاوی ملاس چغندرقند 5%، ملاس نیشکر 5% و روغن سیتویت 1% کشت داده شد، بعد از سه روز اسپورشماری انجام شد و تعداد اسپورها در هر میلی لیتر از سه ماده افزودنی به ترتیب 107×8، 107×7 و 107×5 اندازه گیری شد. برای تعیین میزان تلفات ایجاد شده توسط باکتری های کشت یافته در هر محیط کشت از 1 شاهد بدون باکتری و 14 تیمار از غلظت ppm04/0 تا ppm8/0 با استفاده از غذای مصنوعی بر روی لارو سن دوم و سوم کولکس پیپینس آزمایش زیست سنجی در 5 تکرار که در هر تکرار 20 لارو وجود داشت، انجام شد و میزان مرگ و میر بعد از گذشت 24، 48 و 72 ساعت ارزیابی و با هم دیگر مقایسه گردید. مقادیر هر یک از مواد افزودنی به ترتیب (42/0-28/0) ppm 33/0، (31/0-22/0) ppm 26/0 و (13/0-10/0) ppm 11/0 محاسبه شد. بالاترین میزان مرگ و میر در غلظت ppm8/0 در هر یک از محیط های مایع مواد افزودنی به ترتیب 88%، 92% و 97% بود. این مطالعه نشان داد تولید دلتا اندوتوکسین با اسپورزایی رابطه دارد و بیشترین میزان اثر سمیت پروتئین های کریستالی در بالاترین غلظت اسپورها می باشد.