با تحول و گسترش ارتباطات، افزایش در آمد، شکل گیری قوانین جدید و افزایش اوقات فراغت و فزونی انگیزه های سفر، گردشگری در جهان معاصر با رونقی شگرف به یکی از عناصر و حلقه های عمده ساختار اقتصاد جهانی مبدل شده است. بطوری که بر اساس برآورد سازمان بین المللی گردشگری این صنعت تا دهه 2020،به صنعت شماره یک جهان از نظر درآمد تبدیل خواهد شد. امروزه گردشگری یکی از بخشهای مهم اقتصاد کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه را تشکیل می دهد واین بخش به عنوان مهمترین ویا حداقل یکی از منابع مهم درآمد ارزی برای هر کشوری محسوب می گردد. از طرف دیگر گسترش این صنعت اثرات اقتصادی، اجتماعی وکالبدی خیلی زیاد روی مناطق مختلف می گذارد و در واقع آنها را از روند رشد طبیعی خارج کرده و به آن شتاب بیشتری می دهد. در این میان شهر اردبیل نیز به وا سطه استعدادهای طبیعی بالقوه مثل؛ آبهای معدنی،اقلیم سردسیر، واقع شدن دردامنه کوه سبلان که یکی از مولفه های توریسم زمستانی می باشد و همچنین بناهای تاریخی برجا مانده ازدوران صفوی بالخصوص مجموعه شیخ صفی از موقعیت مناسبی برای گسترش گردشگری برخورداراست. برآورد کمی ظرفیت برد گردشگری مجموعه شیخ صفی به عنوان نمونه بارزی از جاذبه های توریستی این شهر نشان می دهد که تاکنون نتوانسته بهره کافی از این موقعیت ببرد و سهم ناچیزی از بازارهای توریستی را برخوردار است. محدودیتهای عمده فرا روی توسعه صنعت توریسم دراردبیل به علت چالشهای مختلف اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی می باشد. واژگان کلیدی : جاذبه گردشگری، توریسم، اردبیل، برآورد کمی ظرفیت ، مجموعه شیخ صفی.