این تحقیق با الگو قرار دادن هنجار های ترجمه ای توری(1995)، به بررسی هنجار ها و دلایل ترجمه مجدد رمان ها پرداخته است. محقق در این پژوهش، پیکره ای شامل چند رمان انگلیسی و ترجمه فارسی این آثار را فراهم آورد و پس از انتخاب بخش هایی از این کتابها، به بررسی تطبیقی متون اصلی و ترجمه ها پرداخت. علاوه بر آن، اطلاعات کتابنامه ای آثار ترجمه شده قبل و بعد از انقلاب (15سال قبل و بعد از انقلاب) گردآوری شد. پس از آن، یافته های تحقیق در جدول هایی به ترتیب ارائه و سپس بررسی شد.پس از بررسی اطلاعات گردآوری شده، محقق به این نتیجه رسید که آن دسته از ترجمه های مجددی که ترجمه نخست شان پیش از انقلاب اسلامی انجام شد، در مقایسه با ترجمه یا ترجمه های پیشین خود از میزان پذیرفتگی و مقبولیت بالاتری برخوردارند، در حالی که ترجمه های مجددی که ترجمه نخست شان پس از انقلاب بود، پذیرفتگی کمتری در بین خوانندگان امروزی کسب کردند. بر اساس اطلاعاتی که از داده های خارج از متن بدست آمده بود، عامل فرهنگی به نام انقلاب اسلامی مهمترین گزینه در بین عوامل تأثیرگذار بر پذیرفتگی متون ترجمه شده تعیین شد. دلیل این مدعا، ونوتی (2004) است که بر اساس آن، متون ترجمه شده به دو دلیل دوباره ترجمه می شوند: تأیید مجدد روند جاری، نشان دادن تفاوت ها. در بررسی بسندگی متون، محقق دریافت که بسندگی جملات انتخاب شده از متون نسبت به ترجمه نخست شان در هر دو حالت (پیش از انقلاب و پس از آن) کمتر از ترجمه یا ترجمه های پیشین بود. در بررسی هنجار های ترجمه ای اولیه ، محقق به هیچ نشانه ای از وجود زبان میانجی برخورد نکرد. بررسی سیاست های ترجمه به دو مورد یعنی ژانر ترجمه و تغییر عنوان محدود شد که در این بخش میزان تغییر عنوان در ترجمه مجدد پس از انقلاب بسیار مشهود بود. تغییر ژانر متون ترجمه شده بر اساس منابع معرفی شده در هر دو حوزه پیش و پس از انقلاب اسلامی چندان محسوس نبود.