چکیده اختلالات عضلانی ـ اسکلتی مرتبط با کار عمده ترین عامل از دست رفتن زمان کار، افزایش هزینه ها و آسیب های انسانی نیروی کار به شمار می رود و یکی از بزرگترین معضلات بهداشت حرفه ای در کشور های صنعتی است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی شیوع اختلالات عضلانی - اسکلتی مرتبط با کارکشاورزان برنج کار شهرستان بابل و تأثیر 8 هفته تمرینات اصلاحی منتخب بر آنها بود. بدین منظور از پرسشنامه نوردیک برای مطالعه شیوع اختلالات عضلانی - اسکلتی مرتبط با کار استفاده شد. پرسشنامه نوردیک در بین 258 نفر از برنج کاران توزیع گردید و از این بین تعداد 34 نفر که دارای اختلالات عضلانی ـ اسکلتی بودند شناسایی و به عنوان نمونه های تحقیق در برنامه منتخب اصلاحی و مداخلات ارگونومی به مدت 8 هفته شرکت کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان شیوع اختلالات عضلانی - اسکلتی در 12 ماه گذشته در ناحیه کمر 8/57 درصد، مچ دست 49.5 درصد، پا و قوزک پا 36.8 درصد، زانو 32.9 درصد، آرنج 29.9 درصد، نواحی پشت 20.2 درصد ، باسن ـ ران 20.2 درصد، شانه 12.4 درصد و گردن 12 درصد بود، در مراحل بعدی قرار گرفتند. به دنبال 8 هفته تمرینات اصلاحی و مداخلات ارگونومی میزان اختلالات کمر، شانه، گردن و دست ومچ بهبودی معنی داری مشاهده شد( 05/0 p<)، به طوری که در نواحی گردن، کمر، شانه و مچ دست افراد، درد کاهش یافت. از یافته های تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که میزان شیوع اختلالات عضلانی- اسکلتی در برنج کاران مورد مطالعه نسبتا بالا بود، علاوه بر این بالا بودن سطح ریسک خطر، نشانه آسیب زا بودن شرایط و محیط کار در شالیزار بود، که اقدامات اصلاحی اعمال شده در برنج کاران موجب کاهش اختلالات عضلانی- اسکلتی شد. بنابراین اصلاح تکنیک جا به جا کردن کیسه های شالی و بهبود شرایط بلند کردن و در صورت امکان استفاده از وسایل پیشرفته مکانیکی جهت انجام این امور جهت کاهش آسیب های وارده توصیه می شود.