پژوهش حاضر با هدف ارزیابی فرایند آموزش بر اساس استاندارد بین المللی ایزو 10015 در سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در پی آن بود که پس از بررسی نظام آموزش کارکنان سازمان، ویژگی های آن را شناسایی و پس از مقایسه آن با شاخص های مستندسازی شده در بندهای استاندارد ایزو 10015، نارسایی ها و تنگناهای موجود در نظام آموزش سازمان مذکور را شناسایی کند و راهکارهای مناسب را در این زمینه ضمن معرفی یک مدل پیشنهادی ارائه نماید. این پژوهش از لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات از نوع توصیفی و پیمایشی بود. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش کارکنان واحد منابع انسانی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران بود. برای انتخاب نمونه، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات با تمرکز بر مولفه های اصلی فرآیند آموزش شامل نیازسنجی، طراحی و برنامه ریزی، اجرا، ارزشیابی و پایش به صورت پرسشنامه محقق ساخته طراحی و اجرا گردید و ضریب پایایی آن در نهایت 97/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین، میانه، انحراف معیار، کمترین و بیشترین و آمار استنباطی شامل تی تک نمونه ای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد میان نظام آموزش کارکنان سازمان فرهنگی وهنری شهرداری تهران با الزامات مطرح شده در استاندارد ایزو 10015 تفاوت معنی داری وجود دارد و همچنین بین هر یک از مولفه های اصلی فرآیند آموزش با شاخص های استاندارد مورد نظر تفاوت معنی داری مشاهده شد.