توسعه صادرات غیر نفتی از مهم ترین برنامه هایی است که در سالهای اخیر برای رهایی از وابستگی به درآمدهای نفتی به کار گرفته شده است. در این میان محصولات کشاورزی نقش مشهودی در کمک به درآمد ملی، افزایش سطح اشتغال، افزایش درآمد ارزی و توزیع درآمدی را به عهده دارد. در همین راستا مطالعه حاضر کوشیده است تا ضمن بررسی روند تولید و صادرات زعفران در ایران و جهان به بررسی عوامل موثر بر صادرات زعفران در ایران بپردازد. این مطالعه طی دوره 1376 تا 1386 و در مورد 6 کشور اسپانیا، ایتالیا، فرانسه، سوئد، امارات متحده عربی و عربستان سعودی انجام شده است. دلیل انتخاب این کشورها میزان صادرات ایران به این کشورها (بیش تر از یک تن ) و هم چنین تعداد سال هایی بوده است که ایران به این کشورها زعفران صادر کرده است. متغیرهای موثر مورد مطالعه بر صادرات زعفران در این تحقیق نسبت قیمت جهانی به قیمت صادراتی، تولید ناخالص داخلی کشورهای عمده وارد کننده و نرخ ارز حقیقی است. به منظور بررسی روابط بین صادرات زعفران و سایر متغیرهای توضیحی، داده های سری زمانی شامل سال های مورد مطالعه و مقطعی شامل کشورهای واردکننده زعفران از ایران با هم ترکیب شده اند و از روش pc_tas استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که مقدار صادرات نسبت به نرخ ارز حقیقی بی کشش است. لذا این عامل نسبت به عوامل دیگر نقش کمتری در افزایش مقدار صادرات زعفران ایران دارد. اما نتایج حاکی از کشش پذیر بودن مقدار صادرات زعفران نسبت به تولید ناخالص داخلی کشورهای عمده واردکننده است. هرسه متغیر رابطه مثبت و معنی داری با مقدار صادرات زعفران داشته اند.