شکل دهی ورق به صورت سنتی نیاز به قالب های مخصوص و گران قیمت دارد، قالب های مثبت و منفی (نرومادگی) که هر طرف قالب به یک طرف شکل محصول مورد نظر شباهت دارد. صنعتگران حتی برای تولید نمونه اولیه و آزمایشی قطعه صنعتی، مجبور به ساخت این قالبها می شوند.کارخانجات صنعتی اخیراً کوشش می کنند تا قابلیت انعطاف پذیری بیشتری را در شکل دهی ورق داشته و پاسخگوی نیاز مشتری باشند. این کوششها روند شکل دهی را به سمت روش های جدید شکل دهی، که انعطاف پذیری بیشتری نسبت به روش های سنتی دارند، کشاند. یکی از این روش ها، روش شکل دهی نموی تک نقطه ای ورق (spif) است، که قطعه بدون نیاز به قالب اختصاصی شکل دهی می شود. این روش برای شکل دهی هر دو نوع قطعات متقارن و نا متقارن کاربرد دارد، که قطعه تنها با استفاده از یک ماشین فرز cnc ویک ابزار ساده سر کروی شکل دهی می شود. مزیت این روش توانایی ساخت نمونه اولیه قطعات و یا تولید قطعات در دسته های کوچک و زمان کم می باشد. قابلیت شکل دهی با استفاده از این روش برمبنای پارامترهای مختلف شکل دهی است که این پارامترها در طول طراحی فرآیند تعریف می شوند. در این پروژه چهار پارامتر زاویه طراحی، پیشروی عمودی، قطر ابزار و ضخامت ورق در نظر گرفته شده و اثر این پارامتر ها بر روی قابلیت شکل پذیری ورق مورد استفاده در صنایع هوایی از جمله al1200 و al2024، با استفاده از نمودار های نیرو و نازک شدگی ورق که به وسیله آزمایشات تجربی و شبیه سازی فرآیند با استفاده از نرم افزار abaqusبدست آمده، مورد بررسی قرار می گیرد.