هدف از این مطالعه، بررسی اثرات استرس سرمایی کوتاه مدت در اوایل دوره پرورش بر عملکرد جوجه های گوشتی بود. به این منظور، 1100 قطعه جوجه یکروزه نر گوشتی سویه راس 308 خریداری شده و از این میان،324 قطعه جوجه گوشتی یکروزه نر بصورت تصادفی انتخاب شد و پس از توزین ، به دو گروه آزمایش (تیمار و شاهد) تقسیم شدند. در سن 3 و 4 روزگی، جوجه های تیمار تحت استرس سرمایی در دمای 25و20 درجه سانتی گراد به مدت 3 و 6 ساعت قرار گرفتند. گروه شاهد در دمای معمولی پرورش یافت. وزن جوجه ها و میزان خوراک مصرفی آن ها هرهفته اندازه گیری و ثبت شد. میزان تلفات بصورت روزانه ثبت شد و لاشه ها جهت یافتن علت مرگ، کالبد گشایی شدند. در روز 25 پرورش و نیز در انتهای دوره (42 روزگی) از پرندگان خونگیری بعمل آمد و نمونه ها جهت اندازه گیری هورمون های تیروئیدی، گلبول سفید و نیز فراسنجه-های بیوشیمیایی تحت آزمایش قرار گرفتند. همچنین در پایان دوره، از هر پن، یک پرنده کشتار شده و اجزای لاشه به تفکیک توزین شدند. نتایج نشان داد که استرس سرمایی در ابتدای دوره پرورش جوجه گوشتی می تواند سبب افزایش وزن و کاهش ضریب تبدیل شود (05/0< p). تلفات در گروه تیمار و شاهد تفاوت معنی داری نداشت(05/0< p). هورمون های تیروئیدی از کاهش دمای چند ساعته در ابتدای دوره پرورش تأثیر پذیرفتند. افزایش غلظت هورمون t4 در پرندگان سرمادیده در مقایسه با شاهد معنی دار بود (05/0>p). درصد وزنی قلب تحت اثر استرس سرمایی در جوجه های تیمار بطور معنی دار کاهش یافت(05/0>p). شمار گلبول های سفید در گروه تیمار در مقایسه با گروه شاهد، کمتر بود(05/0>p). در مجموع با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد که استرس سرمایی کوتاه مدت در اوایل دوره پرورش می تواند اثرات مثبتی بر عملکرد جوجه های گوشتی داشته باشد. کلمات کلیدی: جوجه گوشتی، استرس سرمایی، عملکرد