نظر به اهمیت کشش سطحی مایعات خالص و مخلوط ها در زمینه های مختلف شیمی کاربردی و مهندسی شیمی همچون مهندسی زیست, صنایع دارویی, صنایع رنگ و شوینده ها, روان کننده ها, واکنش های کاتالیستی, استخراج مایعات, فرآیند های نفتی و سایر فرآیند های که با انتقال جرم و حرارت سر و کار دارند, اندازه گیری کشش سطحی و ارائه مدل های که در محدوده های گسترده دمایی جواب قابل قبول بدهد همواره مطرح بوده است به همین خاطر در این پروژه به دنبال بررسی مدل های ارائه شده برای پیشگویی کشش سطحی و انتخاب مدل مناسب برای محاسبه کشش سطحی مخلوط های دو جزیی می باشیم. در تحقیق حاضر، کشش سطحی و دانسیته برای محلولهای دو جزیی ترکیبات ( متانول, اتانول و 2-پروپانول + دی ام اس او) و (استونیتریل + متانول, اتانول, 2-پروپانول و 2-بوتانول) در کسر مولی های متفاوت در دمای k 298.15 اندازه گیری شده است و سپس مقادیر انحراف کشش سطحی, حجم بیش از حد مولار و انحراف استاندارد این محلول های دو جزیی محاسبه شده اند. در قسمت دوم این تحقیق کشش سطحی 95 محلول دو جزیی با استفاده از 6 مدل منتخب در 1427 نقطه محاسبه شد. مدل های منتخب به ترتیب شامل hsis, bbt, connors, davis, se و prt میباشند.در مقایسه مقادیر این پیش بینی ها با مقادیر تجربی (آزمایشگاهی) نتایج قابل قبولی بدست آورده است. در بین این روشها روش hsis با دارا بودن کمترین مقدار انحراف از مقادیر آزمایشی(6.59 درصد) به عنوان مورد اطمینان ترین روش در بین این 6 روش برای مواد آلی-آلی وآلی-آبی انتخاب میشود در صورتی که دو روش se و davis با دارا بودن به ترتیب 7.06 و 6.85 درصد انحراف از مقادیر تجربی روش های قابل توجهی هستند. و در ضمن, توجیح نمودارهای انحراف کشش سطحی و حجم بیش از حد مولار طول زنجیر الکلی نقش اصلی و تعیین کنندای را داراست.