افراد و سازمان ها برای افزایش قابلیت سازمانی شان باید یاد بگیرند که در محیط پر از ادغام های دائمی، پیشرفت های سریع فناوری، تغییرات اجتماعی گسترده و رقابت فزاینده، به طور موفق عمل کنند. برای سازگاری با این تغییرات، باید سازمانی متناسب با شرایط جدید پدید آید و زمینه رشد و تعالی سازمانی را فراهم سازد که از جمله موفق ترین این سازمان ها از دهه 90 به بعد «سازمان های یادگیرنده» بوده اند. از آنجا که دانشگاه و مراکز آموزش عالی نهادهایی هستند که می باید حداقل یک گام از نظر دانش، علم، فنون و الگوهای رفتاری از بقیه نهادها و موسسات جلوتر باشند و نظر به نقش دانشگاه در پاسخگویی به نیازها و انتظارات اجتماعی و جهانی ایجاب می کند که آموزش عالی و سازمان های آموزشی به طور مداوم کیفیت فرایندها و فعالیت های خود را بهبود بخشند. با توجه به این موارد، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ویژگی های سازمان یادگیرنده در پاسخگویی کارکنان می باشد. بدین منظور جامعه آماری شامل تمام کارکنان و اعضای هیأت علمی معاونت های آموزش، پشتیبانی(توسعه) و دارو و غذا در دانشگاه علوم پزشکی جهرم در نظر گرفته شده است. روش این پژوهش توصیفی- پیمایشی است که نمونه گیری از این جامعه به روش تصادفی طبقه ای انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه 59 سوالی استاندارد شده بر اساس طیف لیکرت می باشد. نتایج حاصل از تحلیل آزمون های آماری استنباطی، یعنی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند گانه نشان دهنده این است که ویژگی های سازمان یادگیرنده در پاسخگویی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سطح اطمینان 95% تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ میزان این تأثیر برابر با 549/0 است. هم چنین بر اساس نتایج، ضریب تأثیر رهبری سازمان یادگیرنده در پاسخگویی کارکنان برابر با 234/0 است؛ ضریب تأثیر منابع انسانی سازمان یادگیرنده در پاسخگویی کارکنان برابر با 291/0 است؛ ضریب تأثیر طرح سازمان یادگیرنده در پاسخگویی کارکنان برابر با 207/0 است؛ ضریب تأثیر مأموریت/ استراتژی سازمان یادگیرنده در پاسخگویی کارکنان برابر با 205/0 است؛ و تنها فرضیه فرعی چهارم تأیید نشد، یعنی فرهنگ سازمان یادگیرنده در پاسخگویی کارکنان دانشگاه علوم پژشکی جهرم تأثیر ندارد.