یکی از مهمترین مسائل در مهندسی رودخانه حفاظت سواحل کناری رودخانه است. بدین منظور روشهای گوناگونی مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از متداول ترین و کم هزینه ترین راههای حفاظت از فرسایش استفاده از انواع آبشکن است. در این تحقیق به بررسی توپوگرافی بستر و الگوی جریان اطراف آبشکن سر سپری مستغرق واقع در مسیر مستقیم پرداخته شد. شرایط مختلف مورد بررسی عبارتند از : بررسی سه عدد فرود 24/0 ، 28/0 و 32/0 که نتایج نشان داد با افزایش عدد فرود (fr) میزان عمق و ابعاد چاله آبشستگی افزایش می یابد. همچنین درصدهای 15 و 20 و 25 برای تنگ شدگی عرض کانال (l/w) مورد بررسی قرار گرفت که با افزایش تنگ شدگی موضعی ابعاد و عمق چاله گسترش یافت همچنین اثر طول بال به طول آبشکن (l/l) در سه نسبت 1 و 75/0 و 50/0 بررسی شد که نتایج بیانگر کاهش و سپس افزایش عمق آبشستگی با افزایش طول بال بودند. یکی از مهمترین موارد مورد بررسی در این آزمایش عمق استغراق بود که با افزایش عمق استغراق میزان آبشستگی کاهش و گسترش پشته ها رخ داد.