آلودگی های محیط زیستی به دلیل گسترش فعالیت های صنعتی از جمله معضلات قرن حاضر می باشد. حضور فلزات سنگین از قبیل سرب، روی، کادمیوم و مس در فاضلاب های صنعتی همواره محیط زیست را تحدید می کند. برای جلوگیری از معضلات حاصل از این فلزات، بهترین روش حذف فلزات سنگین به روش های مختلف می باشد. پسماند روغن سویا و کنجد به-عنوان زیست جاذب برای حذف یون های pb2+، zn2+ ، cd2+و cu2+از محلول های آبی به کار برده شدند. تاثیر پارامترهای مختلفی نظیر اثر ph، زمان تماس، غلظت اولیه فلز و مقدار جاذب بر روی فرآیندها بررسی شدند. مشاهده شد که کارآیی جذب به ph بستگی داشته و با بالا رفتن آن افزایش می یابد. بیش ترین درصد حذف یون ها 45 میلی لیتر از محلول (غلظت اولیه یون های سرب و روی100، کادمیوم10، مس300 میلی گرم بر لیتر) در حضور گرم های مختلفی از جاذب ها به دست آمد. میزان حذف یون ها توسط پسماند روغن سویا برای سرب 5/99 درصد، روی 64/73 درصد، کادمیوم 6/61 درصد و مس 55/71 درصد محاسبه گردید. پسماند روغن کنجد نیز توانایی جذب برای سرب 90 درصد، روی 48 درصد، کادمیوم 87/30 درصد و مس 57/55 درصد را از محلول های آبی دارد. مطالعه ی واجذب درحضور محلول های رقیق hno3 و h2so4و hcl(5/0 و 1 مولار) بر روی یون های فلزی جذب شده انجام شد. نتایج نشان داد که یون های فلزی جذب شده تحت شرایط اسیدی می-توانند بازیافت شوند. پیوند قوی بین یون های فلزی و زیست جاذب نشان دهنده ی پایداری بالای آن تحت شرایط طبیعی است. بررسی مدل های سنتیکی مطابقت خوبی را با معادله ی شبه مرتبه دو نشان داد. برای مطالعه ی تعادل، مدل های لانگ مویر، فروندلیش و تمکین بررسی شدند و نتایج نشان داد که مدل های لانگ مویر و فروندلیش با داده های تجربی مطابقت دارند. بنابراین استفاده از پسماند صنایع غذایی به عنوان جاذب ارزان و در دسترس? ?که توانایی بالایی برای جذب فلزات سنگین از محیط-های آبی دارد توصیه می شود.