زبان انگلیسی، به ویزه فن نوشتار آن، عمده ترین ابزار ارتباط بین المللی در نشریات علمی می باشد. این تحقیق در جهت یافتن شباهتها و تفاوتهای به کارگیری فنون گوناگون هجینگ در مقالات تحقیقی نوشته شده به زبان انگلیسی توسط ایرانیان و انگلیسی زبانان، در راستای تقویت آموزش فن نوشتار به ایرانیانی که مقالات خود را به زبان انگلیسی منتشر می کنند، صورت گرفته است. بدین منظور، بخش های معرفی و نتیجه گیری پنجاه مقاله تحقیقی انگلیسی (25 مقاله نوشته ایرانیان و 25 مقاله نوشته انگلیسی زبانان) منتشر شده در 16 مجله برجسته پزشکی از قبیل:« مجله ایرانی سلامت» و« مجله پزشکی انگلیس » مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس طبقه بندی سالاگار مایر (1994)، تفاوت معناداری در استفاده از 3 مقوله هجینگ یعنی approximators, compounds, emotionally-charged expressions وجود نداشت. این در حالیست که تفاوت معناداری در استفاده از تمامی مقوله های هجینگ در بخش نتیجه گیری آنها مشاهده گردید. یافته های این تحقیق نشان دهنده ی وجود تفاوت معناداری بین میزان به کارگیری هجینگ ، بدون در نظرگرفتن درصد مقوله های آن، در این دو گروه مقاله می باشد. نتایج تحقیق می تواند با کمک به مدرسین esp در آموزش فن نوشتار و همچنین تهیه مطالب آموزشی و تمرین مورد استفاده قرار گیرد. در ضمن آموزش ساختارهای بیانی و ویزگیهای متون تخصصی به دانشجویان جهت پیشرفت تواناییهای آنها در بیان کارآمد و موثر یافته های تحقیقشان در زمینه های علمی و تخصصی آنها از اهمیت ویزه ای برخوردار است.