خلاصه مقاله: مقدمه وهدف : درد یک مشکل پیچیده طبی است ،که میتواند وضعیت فیزیکی وروحی بیماران را تحت تاثیر قراردهد.کنترل ناکافی درد پس از عمل اثرات نامطلوبی بر وضعیت فیزیولوژیکی ،متابولیکی و روحی بیمار دارد. امروزه .پذیرش تکنیکهای آنالژزی رژیونال توسط بیماران رو به فزونی است. و در واقع مزیت مهم آنستزی رژیونال به تنهایی یا به صورت ترکیبی با بیهوشی عمومی ، برطرف کردن درد بدون نیاز به نارکوتیکها در دوره پس از عمل می باشد. و این مزیت خصوصا در اعمال جراحی ژنیتال که میتوان به صورت سرپایی انجام داد ، بسیار مهم است چراکه با به حرکت درآمدن وترخیص سریعتر وبرگشت سریعتر هوشیاری دربیماران ونیز کاهش نیاز به مسکن های مخدری وغیر مخدری همراه می باشد. مواد وروشها : این مطالعـه یک مطالعه مداخله ای interventional) ) از نـوع کـارآزمـایی بـالــینی تـــصــادفــی ( clinical trial randomized ) و به شــکـل double blind ( دو سو کور ) بود که بروی زنان 35-50 سال asa کلاس i,ii کاندید جراحی کولپورافی الکتیو انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 60 بیمار به طور تصادفی در سه گروه میدازولام ، نئوستیگمن و شاهد ، تقسیم شدند که در گروه اول به لیدوکائین هیپربار mg1 میدازولام تقریباً معادل cc5/0 اضافه می گردید. در گروه دوم به لیدوکائین هیپربار gµ50 نئوستیگمین (که cc5/0 می شود) اضافه می گردید. ودر گروه سوم cc5/0 نرمال سالین جهت یکسان شدن حجم با دو گروه دیگر به لیدوکائین هیپربار که روش متداول می باشد افزده شد و در داخل فضای اینتراتکال تزریق گردید. . بیماران این 3 گروه از نظر اسکور درد براساس معیار خط کشی vas در ریکاوری ، h4 بعد از عمل، h12 بعد از عمل و h24 بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت و میانگین دوز مصرفی مسکن داده شده برای آنها طی h24 نیز دقیقاً توسط پرستاران آموزش دیده که اطلاعی از داروی مصرفی نداشتند ، در چک لیست بیمار ثبت گردید. نتایج : میانگین مدت بی دردی در بیماران گروه میدازولام 2/18-/+4/98 دقیقه ، در گروه نئوستیگمین 6/32-/+ 5/74 دقیقه و در گروه شاهد 9/9-/+5/64 دقیقه بود که با توجه به آزمون kuruscal walis ( کروسکال والیس ) و p<0.0000 اختلاف معنی داری بین سه گروه دیده شد. و به طور معنی دار ومشخصی مدت بیدردی در گروه میدازولام بیشتر از دو گروه دیگر و در گروه نئوستیگمین بیشتر از گروه شاهد بود. میانگین دوز مصرفی مسکن در 24 ساعت بعد از عمل به طور معنی داری با توجه به آزمون kuruscal walis ( کروسکال والیس ) و p<0.0000 در گروه میدازولام کمتر از دو گروه دیگر ودر گروه نئوستیگمین کمتر از گروه شاهد بود. واسکور درد در زمانهای بعد از عمل نیز به طور میانگین در گروه نئوستیگمین کمتر از دو گروه دیگر بود. بحث ونتیجه گیری: میدازولام ونئوستیگمین اینتراتکال به عنوان داروی مکمل لیدوکائین 5 % در اعمال جراحی کولپورافی منجر به افزایش مدت بیددی بعد از عمل میشوند که میدازولام موثر تر از نئوستیگمین میباشد.