هدف این پژوهش عبارت است از مقایسه ی پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی مقطع متوسطه ی حرفه ای در شهر برازجان است که با استفاده از نرم افزار، آموزش می بینند با دانش آموزانی که به روش سنتی آموزش می بینند. روش انجام پژوهش روش تحقیق شبه تجربی است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش-آموزان پسر کم توان ذهنی دوره متوسطه ی حرفه ای شهر برازجان (24 نفر) در سال تحصیلی 90-1389 تشکیل می دهد که به دلیل تعداد محدود، همه آنها به شیوه تمام شماری، اعضای نمونه آماری پژوهش اند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش یک نرم افزار آموزشی محقق ساخته برای آموزش درس ریاضی به دانش آموزان کم توان ذهنی گروه آزمایش مورد استفاده قرار گرفت که شامل آموزش چهار مبحث اصلی ریاضی یعنی عدد نویسی، ساعت، تقویم و پول است. روایی محتوایی و صوری ابزار آموزشی به تأیید چند معلم مجرب ریاضی رسید. برای مقایسه نمرات دو گروه، آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی درس ریاضی تهیه شد و مورد استفاده قرار گرفت. روایی این آزمون از طریق ضریب توافق دو معلم ریاضی 90/0 و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ در اجرای اصلی 83/0 محاسبه و در مجموع مطلوب و معنی دار ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که پس از اعمال متغیر مستقل، یعنی آموزش به کمک نرم افزار آموزشی در گروه آزمایش، میانگین نمرات پس آزمون دانش آموزان کم توان ذهنی در گروه آزمایش (37/16)، افزایش چشمگیری داشته و تفاوت میانگین نمرات آنان در مقایسه با گروه کنترل (75/13) در سطح 05/0 معنی دار است. بنابراین می-توان گفت که نرم افزار آموزشی در یادگیری مباحث چهارگانه ریاضی در دانش آموزان کم توان ذهنی تأثیر مثبت داشته است.