نیاز به ساخت سازه های بلندتر و افزایش ارتفاع در ساختمانهای جدید در حال حاضر جزو یکی از مسائل مهم در طراحی به شمار رفته که توجه آئین نامه ها بدان جلب شده است . با افزایش ارتفاع نیاز به رفتاری شکل پذیر و سازه ای با قابلیت استهلاک بیشتر انرژی می تواند نقش به سزایی در طراحی مناسب و ایمن سازه ها ایفاد نماید . از طرفی تنوع زیاد در ارتفاع سازه ها توجه طراحان را به این مسئله جلب نمود که ضرایب موثر در نیروهای لرزه ای تا چه حد به ارتفاع سازه ها وابسته اند. به نظر می رسد تغییرات ارتفاع می تواند به طور مستقیم بر ضریب رفتار سازه ها تاثیر گذار باشد. در این تحقیق ضمن ارائه روشهای متفاوت جهت بدست آوردن ضریب رفتار و عوامل موثر بر آن با استفاده از نتایج تحقیقات دیگر محققین در تعیین مدل های بهینه ، سازه های 5، 15،10 و 20 طبقه انتخاب و پس از انجام مطالعات و تحقیقات لازم نتایج حاصله با نتایج تحقیقات دیگر محققین مقایسه شده است. به نظر می رسد افزایش ارتفاع تاثیر معکوسی بر روی سازه های مهاربند خارج از مرکز (ebf) که تحت تاثیر زلزله های شدید طبس ، ناغان ، بم و السنترو قرار گرفته بودند داشته و با افزایش ارتفاع ساختمان از ضریب رفتار آن کاسته شده است.