اختلال بدشکلی بدنی یکی از اختلالات شبه جسمانی است که به صورت اشتغال ذهنی با نقص تخیلی یا یک عیب خفیف در ظاهر جسمانی تعریف می شود. این تحقیق از نوع تحقیق آزمایشی و طرح تحقیق، طرح دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون بود.از 99 نفر زنان مراجعه کننده به کلینیک های زیبایی که مبتلا به اختلال بدشکلی بدنی بودند، 30 نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل برای درمان شناختی رفتاری انتخاب شدند.هر دو گروه پرسشنامه های اختلال بدشکلی بدنی، خودپنداره ، تصویربدنی و dass-21 را تکمیل کردند. سپس افراد گروه آزمایش، 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند.آموزش، شامل اصلاح افکار افراطی از نارضایتی تصویر بدنی، افکار بیش بها داده شده درباره ظاهر، مواجه سازی و حذف آیین های رفتاری بود. بعد از آموزش هر دو گروه مجددا پرسش نامه ها را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مانند آزمون تحلیل واریانس تحلیل شد و نتایج نشان داد: الف) آموزش اصلاح تصویر بدنی بر کاهش نمره پرسشنامه اختلال بدشکلی بدنی(01/0> p) تاثیر معناداری دارد.آموزش اصلاح بدنی در افرادی که دارای خود پنداره مثبت هستند نمی تواند منجر به کاهش نمره اختلال تصویر بدنی باشد. آموزش اصلاح بدنی در افرادی که دارای خود پنداره منفی هستند می تواند منجر به کاهش نمره اختلال تصویر بدنی (05/0>p)باشد.ب) آموزش اصلاح تصویر بدنی بر کاهش استرس(01/0>p) تاثیر معناداری دارد. آموزش اصلاح تصویربدنی در افرادی که دارای خود پنداره منفی (01/0>p) و دارای خودپنداره مثبت (05/0>p)هستند می تواند منجر به کاهش نمره استرس شود. ج)آموزش اصلاح تصویربدنی مثبت بر کاهش اضطراب(05/0>p) تاثیر معناداری دارد ولی آموزش اصلاح تصویربدنی در افرادی که دارای خود پنداره مثبت ومنفی هستند به صورت مجزا نمی تواند منجر به کاهش اضطراب شود.د) آموزش اصلاح تصویربدنی مثبت بر کاهش افسردگی(023/0>p) تاثیر معناداری دارد ولی تاثیرآموزش اصلاح تصویربدنی بر کاهش افسردگی افرادی که دارای خودپنداره مثبت و منفی هستند، معنا نیست. بنابراین می توان در کاهش استرس، افسردگی و اضطراب مبتلایان از این برنامه آموزشی بهره جست.