مسئولین فنی کارخانجات صنایع غذایی اشخاصی هستند که به عنوان مدیر کنترل کیفی و رئیس آزمایشگاه کارخانجات مواد غذایی مسئول انطباق محصول تولیدی با استانداردهای لازم و کنترل کیفیت مواد غذایی (اولیه و نهایی) می باشند، با توجه به این که محصولات غذایی از نظر حقوقی مال محسوبند و ارزش اقتصادی و مالیت دارند، اگر عیب و نقصی در آنها باشد، (از نظر کمی یا کیفی) مصرف کننده باید حق مطالبه ی خسارت از مسئولین مربوطه (اعم از کارخانه دار یا مسئول فنی) را داشته باشد که ما در این تحقیق به بررسی اختصاصی مسئولیت مدنی این اشخاص پرداخته ایم. به طور کلی می توان گفت مسئولیت این اشخاص نوعی مسئولیت مبتنی بر تقصیر شغلی و حرفه ای بوده و در این راستا ضابطه بر اساس تقصیر نوعی می باشد یعنی رفتار ایشان با رفتار یک مسئول فنی متعارف شاغل در همان نوع کارخانه مقایسه می گردد. اما همیشه این گونه نیست و در ارتباط با تعهد این اشخاص در قبال مصرف کنندگان بایستی قائل به تفصیل شد. بدین صورت که تعهد ایشان در ارتباط با رعایت موارد متعارف و در حدود وظایفشان (نمونه گیری به موقع و رعایت استانداردهای لازم) و همچنین در هر مورد که سلامت ماده ی غذایی مطرح باشد مانند آزمایشات میکروبی نوعی تعهد به نتیجه است و بنابراین صرف انتساب ضرر ایجاد شده به عمل مسئولین فنی آنها را ضامن جبران خسارت می کند و فقط با اثبات دخالت قوه ی قاهره آنها را از جبران خسارت معاف می دارد و در سایر موارد (خطاهای ایجاد شده ی متعارف در آزمایشات) تعهد این اشخاص تعهد به وسیله می باشد. رویه ی عملی فعلی به این صورت است که مصرف کننده ابتدا به تولید کننده (کارخانه دار) مراجعه نموده و فقط با اثبات این که محصول معیوب یا ناقص از تولیدات کارخانه ی اوست مطالبه ی خسارت می نماید و تولید کننده نیز با اثبات تقصیر مسئول فنی می تواند به وی مراجعه کند و در این راستا در هر مورد به طور خاص و موردی با حضور کارشناس تعیین شده از جانب دادگاه تعیین تکلیف و رسیدگی می گردد.