کامپوزیت های پلیمر یونی- فلزی ( ipmc) از جمله مواد هوشمندی هستند که اخیراً در صنعت مکاترونیک کاربردهای گسترده ای یافته اند. این کامپوزیت ها، کامپوزیت های لایه ای فلزی پلیمری بوده که ساخت آنها از تکنولوژی پیچیده ای برخوردار است. این کامپوزیت ها نسل جدیدی از مواد هوشمند هستند که در محرک ها استفاده می شوند. هدف از انجام این پایان نامه ساخت یک کامپوزیت پلیمر یونی- فلزی با استفاده از لایه نشانی و بررسی تأثیر متغیرهای مختلف بر خواص و ساختار آن است. بدین منظور پس از تهیه ورق پلیمر پلی وینیل دن فلورید متخلخل، پوششی از طلا با اندازه ذرات نانومتر بر روی ورقه نازک آن به روش کندوپاش ایجاد گردید. در ادامه به کمک روش الکتروپلیتینگ با استفاده محلول پروپیلن کربنات، پیرول و نمک تری فلوئورومتان سولفونیمید لیتیوم، در شرایط کاملاً کنترل شده، پلی پیرول برروی طلا نشانده شد. جهت بررسی کیفیت پوشش از بررسی های میکروسکوپ الکترونی و آنالیز طیف سنجی مادون قرمز استفاده گردید. پارامترهای موثر بر لایه نشانی پلی پیرول شامل غلظت محلول، ضخامت پوشش طلا، دمای کاری و مدت زمان لایه نشانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش ضخامت پوشش طلا و مدت زمان لایه نشانی، ضخامت پوشش پلی پیرول بیشتر شده و کیفیت سطحی آن بهتر گردید. همچنین شرایط بهینه الکتروپلیتینگ برای مقدار غلظت محلول الکترولیت 1/0 مولار و دمای کاری 25- درجه سلسیوس بدست آمد.

آلیاژ های حافظه دار خواص منحصر به فردی دارند که در آن ها در نتیجه استحاله فازی، تغییر شکل برگشت پذیر است. این تحول زمانی که آلیاژ حافظه دار در معرض محرک های خارجی مانند تغییر درجه حرارت و یا تنش باشد رخ می دهد. در این پایان نامه تاثیر متغیر های ترمومکانیکی بر رفتار برگشت پذیری یک آلیاژ حافظه دار مورد استفاده در محرک ها مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی پروژه کسب آگاهی از میزان برگشت پذیری آلیاژ حافظه دار 48/49% اتمی نیکل در 52/50% تیتانیوم و شناخت چگونگی تاثیر عوامل خارجی بر خواص و رفتار آن جهت استفاده در انواع محرک ها است. عواملی چون ترکیب آلیاژ، عملیات حرارتی و فرآیند تولید بر دمای استحاله و متغیرهایی نظیر دمای کاری، تنش و کرنش اعمالی بر رفتار برگشت پذیری تاثیر می گذارند. بدین منظور بعد از تعیین مشخصات اولیه آلیاژ تهیه شده، برگشت پذیری آن با استفاده از آزمایش حرارتی و ترمومکانیکی در شرایط مختلف مورد بررسی قرار گرفت.

بررسی پدیده بازیابی و تبلور مجدد و نقش عناصر میکروآلیاژی بر این پدیده ، در طراحی عملیات ترمومکانیکی از اهمیت خاصی برخوردار است، بطوریکه کنترل فرایند بازیابی و تبلور مجدد منجر به اصلاح موثر دانه ها خواهد شد.