نسخه های خطی میراث گران قدر و ارزشمند نیاکان ماست که در گذر زمان ، قبل و بعد از اسلام سرنوشت غم باری داشته است. حملات خارجی نبرد مدعیان قدرت داخلی ، تعصبات مذهبی ، عوامل طبیعی هزاران هزار نسخه خطی را از بین برده است به گونه ای که از آنها جز نام و در بعضی موارد حتی نام نیز باقی نمانده است. نسخه خطی کارنامه ی دانشمندان ، نوابغ و حاصل رنج طولانی آنهاست که ضرورت احیا و بازنگری و توجه را طلب می کند. با همه کوشش هایی که در سال های اخیر برای شناسایی و نشر این میراث مکتوب انجام گرفته اما هنوز نسخ خطی فراوانی در گوشه و کنار کشور و خارج از کشور به خصوص در هند و پاکستان و افغانستان و تاجیکستان و ... وجود دارند که چشم انتظار پژوهشگران می باشند. یکی از این نسخ خطی تحفه المظفریه است که به اجمال مورد نقد قرار گرفته است.در این پژوهش سعی بر آن شده است تا ضمن بررسی صحت و سقم این نسخه به بررسی محدوده زمانی نسخه تألیفی وبررسی محتوای کیفی و تجزیه و تحلیل داده های نسخه مذکور پرداخته شود. تحفه المظفریه کتابی است در جزئیات وقایع قتل ناصرالدین شاه قاجار و افتادن امور به دست صدر اعظم وی میرزا علی اصغر خان امین السلطان بعد از واقعه قتل ناصر الدین شاه و جلوس مظفر الدین شاه، حوادث دوران وی، اخلاق و رفتارش به امر صدر اعظم فوق توسط احمد منشی رازی به رشته تحریر درآمده است.

در دوران تاریخی نهضت های زیادی به وقوع پیوسته است؛ اما تنها نهضت عاشوراست که در طول اعصار از یک جریان تاریخی فراتر رفته و به یک فرهنگ تبدیل گشته است. تأثیر این فرهنگ هرچند درمیان شیعیان ملموس تر به نظر می رسد؛ اما این فرهنگ مقدس، منحصر به گروه یا ملت خاصی نیست، بلکه پیام های آن تمام ملل را در نوردیده و بر انسانهای آزاده تأثیر گذاشته است. مهم ترین نماد و شعایر بی نظیر این فرهنگ در عزاداری سیدالشهداء جلوه گر است. مع الاسف دوران گذشته در اثر عوامل متعدد انحرافات چند در سنت عزاداری پدید آمده که از تأثیرات فرهنگی و ارزشی آن فرو کاسته است. این انحرافات هم درمحتوای روضه خوانی و نیز شیوه برگزاری آیین عزاداری را متأثر ساخته است. آنچه محتوا را از مسیر اصلی منحرف ساخته، اشاع? رویکرد مسیحانه و رویکرد تقدیرگرایانه و نیز رویکرد تاریخ وصفی صرف و نپرداختن به رویکرد طبیعی و انسانی است. انحرافاتی که در آیین عزاداری ایجاد شده است، غالباً از روایات ناصحیح، کتب نامعتبر و یا مدرنیته شدن فرهنگ در عصر معاصر، نشأت گرفته است؛ از جمل? این انحرافات؛ شیوع قمه زنی، استفاده از ابزار و آلات نامتعارف، ورود سبک پاپ و غلبه شور برشعور در مداحی-ها است. پیدایش این آسیب ها از سوی گروهی خاص به وجود نیامده است، بلکه دخل و تصرف عامه مردم در شیوه برگزاری عزاداری و کوتاهی، کناره گیری و سکوت برخی از علماء و متخصصان دین و نیز دخالت دشمنان و ستیزه گران نهضت عاشورا در روند تخریب فرهنگ عاشورا موثر بوده است. تمامی پیروان نهضت عاشورا به نوبه خود می توانند در بازسازی اشاعه فرهنگ عاشورا نقشی برعهده گیرند، لذا این مسئولیت، برعهده هر فرد مکلّف است؛ اما از آنجایی که علماء، دولت اسلامی و رسانه های جمعی مهم ترین مصلحان این فرهنگ به شمار می آیند؛ این عده مسئولیتی مضاعف و رسالت دینی شاخص و متفاوت از سایرین به عهده دارند.