استراتژی مدیریت استعداد از جمله پارادایم های جدید در حوزه مدیریت منابع انسانی است، که بر شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقاء و نگهداری افراد با استعداد در سازمان تمرکز داشته و به طور سیستماتیک شکاف بین سرمایه انسانی موجود در سازمان و استعدادهای رهبری که سازمان برای پاسخگویی به چالش های آینده به آن نیاز دارد را از بین می برد. هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر استراتژی مدیریت استعداد بر درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان شهرداری شهر اصفهان می باشد. استراتژی مدیریت استعداد مشتمل بر پنج مولفه ی ارتباطات، پرورش کارکنان، مدیریت عملکرد، پاداش و قدردانی و جوّ و فرهنگ باز است که تأثیر هر کدام به صورت مجزا بر متغیر درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان بررسی شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه پژوهش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی کارکنان دارای مدرک تحصیلی دیپلم به بالای شهرداری شهر اصفهان در سال 1389 است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای تعداد 217 نفر از آنان به عنوان نمونه پژوهش به صورت تصادفی طبقه بندی شده، انتخاب گردیده اند. برای جمع آوری نظرات پاسخ دهندگان از پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر پرسشنامه سوئیم و کاپولا استفاده شد، که روایی آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی و روایی صوری مورد تأیید قرار گرفت و آلفای کرونباخ آن برای سوال های استراتژی مدیریت استعداد 95/0 و برای سوال های درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان 93/0 و برای کل پرسشنامه 95/0 بدست آمد. در پژوهش حاضر با استفاده از آزمون های آماری همچون آزمون t تک نمونه ای، t دو جامعه مستقل، تحلیل واریانس تک عاملی، آزمون توکی و فریدمن به تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی یافته های جانبی پرداخته و با استفاده از تکنیک مدل سازی معادله ساختاری فرضیه های پژوهش مورد آزمون قرار گرفته اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که استراتژی مدیریت استعداد، تأثیر مثبت و معناداری بر درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان شهرداری شهر اصفهان داشته و مولفه های "جوّ و فرهنگ باز" و "ارتباطات" از بین مولفه های پنج گانه استراتژی مدیریت استعداد بیشترین تأثیر را بر درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان داشته اند؛ اما تأثیر معناداری بین مولفه های "مدیریت عملکرد"، "پرورش کارکنان"، "پاداش و قدردانی" و درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان مشاهده نگردیده است.

هدف پژوهش حاضر مقایسه بهزیستی روانشناختی و باورهای ارتباطی در زنان متاهل شاغل و غیر شاغل شهر شیراز است طرح پژوهش علی مقایسه ای و جامعه آماری کلیه زنان متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهر شیراز در سال 93-92 و زنان غیرشاغل ساکن در شهر شیراز بوده است که به روش خوشه ای مرحله ای انتخاب شده اند . ابزار مورد استفاده پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه باورهای ارتباطی ایدلسون و اپشتاین است. اطلاعات جمع آوری و جهت بررسی فرضیه های پژوهش از روش آماری t- test استفاده گردید که نتایج حاصله نشان داد که تفاوت میانگین دو گروه در بهزیستی روان شناختی و ابعاد آن معنادار است و تفاوت میانگین دو گروه در باورهای ارتباطی معنادار نیست.