این پایان نامه با عنوان « بررسی و تحلیل تقلیدهای شاه نامه ی فردوسی تا آغاز عصر تیموری » به کمیت و کیفیت تقلیدهای صورت گرفته از شاه نامه پرداخته است. نگارنده در آغاز در باب حماسه و ویژگی های حماسه ی منظوم و از جمله شاه نامه سخنانی آورده است و سپس روند تقلید را در حوزه ی نظم فارسی ( اقتباسات حافظ از شاعران پیش از خود) واکاویده است. آن گاه به معرفی شاه نامه های پس از فردوسی و حماسه های تاریخی پس از فردوسی و شاه نامه سرایان پس از فردوسی پرداخته شده است که : شاه نامه های و حماسه های منظوم پس از شاه نامه ی فردوسی به ترتیب عبارتند از : کرشاسپ نامه-بهمن نامه-فرامرزنامه-کوش نامه-بانوگشسپ نامه-برزونامه -شهریارنامه-آذربرزین نامه-بیژن نامه-لهراسپ نامه-سوسن نامه-داستان کک کوهزاد-داستان شبرنگ-داستان جمشید-جهانگیر نامه-سام نامه. اما حماسه های تاریخی پس از فردوسی به ترتیب عبارتند از : اسکندرنامه ها-شاهنشاه نامه پاییزی-ظفرنامه-شهنشاه نامه تبریزی-کرت نامه ربیعی-سام نامه سیفی -بهمن نامه آذری- تمرنامه هاتفی - شاهنامه هاتفی- شاهرخ نامه قاسمی. شاه نامه سرایان پس از فردوسی هم به ترتیب عبارتند از : شرف الدین علی یزدی -حافظ ابرو-هاتفی-ابن حسام-محمد بیغمی. و در آخر تحلیلی مقایسه ای و جامع میان چهار کتاب برزونامه-ظفرنامه-گرشاسب نامه و خمسه ی نظامی با شاه نامه صورت پذیرفته است و پژوهشگر نتیجه گرفته است که حماسه های تاریخی و پهلوانی پس از شاه نامه در دو حیطه ی لفظ و معنا و ترتیب موضوعات خویش از شاه نامه تاثیر پذیرفته اند.