فروغی بسطامی از شاعران دوره ی قاجار (قرن 13) است ، که مهم ترین هنر او در غزل سرایی است . دیوان او مشتمل بر دو نوع غزل است : 1-عارفانه 2- عاشقانه ، او در غزلسرایی از شیوه ی شاعری سعدی و حافظ پیروی کرده است ، با این وجود ، دیوان غزلیات او دارای ویژگی ها و مشخصات بارزی است که می توان آن را به عنوان مختصات سبکی این شاعر بزرگ دوره ی بازگشت ادبی در نظر گرفت. این پایان نامه که با عنوان ((تحلیل ساختاری ومحتوایی دیوان فروغی بسطامی ))ارائه شده است، در قسمت کلیات به معرفی و تعاریف کلی از سبک ادبی ، و بررسی دوره ی بازگشت ادبی با توجه به این تعاریف پرداخته است . همچنین درباره ی اوضاع شعر وادب دوره ی قاجار ، موضوعات مختلف شعری این دوره و مختصری از زندگی نامه ی فروغی بسطامی نیز مطالبی بیان گردیده است . در ادامه ، دیوان فروغی بسطامی از لحاظ ساختاری و محتوایی مورد تحلیل قرار گرفته است ، بخش ساختاری شامل سه فصل :1-بیان 2- موسیقی 3- رد پای سبک هندی در دیوان فروغی و بخش محتوایی مشتمل بر چهار فصل 1- بررسی روانشناختی 2-تجلی عرفان در دیوان فروغی 3- بررسی جامعه شناختی دیوان فروغی 4- مدح می باشد . و در پایان از بررسی های به عمل آمده نتیجه گیری شده است .