در این پژوهش ما ابتدا به بررسی نانو لوله های تک دیواره و واکنش عاملی دار کردن و سپس کوپلینگ آزوی آنها به منظور ساخت نانو رنگ پرداختیم. واکنشهای سنتز نانو رنگ را به وسیله ی دو روش حلالی و بدون حلال مورد بررسی قرار دادیم و روش بدون حلال را هم از نظر سهولت انجام و هم از نظر راندمان محصولات کاراتر یافتیم. هر چند روش بدون حلال محصولات جانبی بیشتری تولید می کند، اما این روش برای استفاده در اشل صنعتی مناسب تر است. با این حال، نانو لوله های تک دیواره در مقام مقایسه با نانو لوله های چند دیواره، چه از جنبه ی سهولت واکنش پذیری چه از جنبه ی کاربرد و چه از جنبه ی صنعتی شدن به پیشرفت کمتری رسیده اند. بعد از آن، ما همین مراحل را در مورد نانو لوله های چند دیواره تکرار کردیم. نانو رنگ حاصل از نانو لوله ی چند دیواره، بسیار ساده تر از نمونه ی تک دیواره سنتز می شود و حلالیت آن در حلالها به طور قابل ملاحظه ای بیشتر است. در هر دو مورد، ما به وسیله ی کاربرد طیف بینی های uv-vis و ft-ir و 1h-nmr و رامان و هم چنین تصاویرsem محصولات را شناسایی کردیم. انتظار می رود، رنگهای حاصل از نانو لوله های کربنی دارای خواص ممتازی از جمله پایداری و مقاومت شیمیایی بسیار بالا در برابر اثرات محیطی از جمله ی عوامل خورنده و اکسید کننده باشند و قابلیت کاربرد در صنایع پوششی و نساجی را داشته باشند.