انسان امروز که بیشتر اوقات خود را در فضاهای بسته مثل محل سکونت، محل کار و وسایل نقلیه سپری می کند، برای تأمین آسایش و امکان فعالیت بهینه، نیاز به هوا و شرایط مطلوب دارد. با پیشرفت سطح زندگی و شناخت عوامل موثر بر گرمایش، سرمایش و تهویه ی ساختمان ها، انسان سعی نموده تا از شرایط محیطی بیشترین استفاده را در جهت آسایش و راحتی خود به کار گیرد. با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و تراکم ساختمان ها و همچنین با پیشرفت فن آوری و نیاز صنایع و منازل مسکونی و غیره به فضاهای پاک و با کنترل شدید شرایط محیطی، توجه به طراحی سیستم های پیشرفته با مصرف انرژی بهینه افزایش پیدا کرده است. هزینه های سرمایه گذاری اولیه تأسیسات ساختمان و نیز نگه داری و بهره-برداری آن بخش قابل توجهی از هزینه های ساخت و بهره برداری ساختمان ها را تشکیل می دهد. استفاده از گاز طبیعی در سیستم گرمایش منازل مسکونی و غیر مسکونی به دلیل اقتصادی بودن، هزینه نگه داری کم و انتقال آن که از طریق لوله های گاز به راحتی امکان پذیر است، بسیار معمول است. ایران دارای منابع بسیار غنی گاز طبیعی می باشد، به همین دلیل کاربردهای زیادی در کشور ما دارد که یکی از موارد مهم آن در بخاری های گازسوز است. با توجه به کیفیت احتراق گاز طبیعی در مقایسه با سوخت های مایع و همچنین آسانی تبدیل انرژی گاز به انرژی حرارتی، استقبال فراوانی از آن در سیستم-های گرمایشی منازل به عمل آمده است. در حال حاضر بخاری های گازسوز بخش عمده ای از نیازهای حرارتی فضاهای مسکونی از قبیل اتاق ها را برطرف می سازند. بخاری های گازسوز موجود عموماً به دو گروه بخار ی بدون دودکش و بخاری دودکش دار تقسیم می شوند. در این تخقیق به منظور اندازه گیری دبی هوای ورودی به بخاری در نظر گرفته شد که بخاری مورد آزمایش در درون یک محفظه بسته با مجرای ورود هوا قرار داده شود بنابراین در گام اول، اقدام به ساخت یک محفظه ی فلزی کردیم. این محفظه از جنس ورق گالوانیزه بوده و به صورت یک مکعب مستطیل طراحی شد. ابعاد این محفظه به صورت 80 ×100 ×100 سانتی متر مکعب بوده و ضخامت ورق استفاده شده نیز 7/0 میلی متر بود. در این طرح، یک مسیر برای ورود هوا به داخل محفظه در قسمت پایینی سطح جانبی آن در نظر گرفته شد. همچنین یک مسیر برای خروج محصولات احتراق از محفظه در نظر گرفته شد که این خروجی در قسمت بالایی محفظه ایجاد گردید. مجرای ورود هوای تازه به درون محفظه و مسیر خروج محصولات احتراق از بخاری، دو عدد لوله کوتاه فلزی با قطر cm 10 بودند. در مراحل ساخت محفظه برای عدم نفوذ ناخواسته ی هوا از گوشه های محفظه، از روش خمکاری ورق استفاده شده و در اتصال ورق ها به یکدیگر نیز از جوش نقطه ای با فواصل بسیار نزدیک به هم استفاده گردید.