در شرایط متغیر و نامطمئن کنونی سازمان ها تنها با نوآوری بیشتر می توانند به تغییرات محیطی پاسخ دهند، عملکرد خود را ارتقاء دهند و جایگاه خود را با ایجاد مزیت رقابتی پایدار مستحکم کند. پژوهشگران پیشین نقش و اهمیت بازارگرایی و گرایش کارآفرینانه را به صورت جداگانه در ایجاد نوآوری مورد توجه قرار دادند. این پژوهش در پی آن است تا به صورت پیمایشی در کسب و کارهای کوچک و متوسط (smes) شهرک های صنعتی شرق مازندران بررسی کند که چگونه بازارگرایی و گرایش کارآفرینانه می توانند نوآوری را تحت تأثیر قرار دهد. در این تحقیق برای سنجش بازارگرایی از مدل نارور و اسلیتر (1990)، برای سنجش گرایش کارآفرینانه از مدل لامپکین و دس (1996) و برای نوآوری از گونه شناسی نوآوری در محصول و فرایند استفاده شده است. برای این منظور تعداد 217 شرکت کوچک و متوسط در شهرک های صنعتی شرق مازندران که سابقه فعالیت بیش از 42 ماه را داشتند مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل ها و آزمون فرضیه های مطرح شده در این تحقیق، با استفاده از نرم افزارهای spss 16 و lisrel 8.5 مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که گرایش کارآفرینانه به صورت مستقیم منجر به نوآوری می شود و بازارگرایی هم به صورت مستقیم و هم غیر مستقیم و از طریق گرایش کارآفرینانه به نوآوری می انجامد. از این رو گرایش کارآفرینانه در روابط بین بازارگرایی و نوآوری نقش میانجی را نیز ایفا می کند.