پس از بحران های نفتی در دهه هفتاد میلادی و افزایش بی سابقه قیمت نفت، گاز طبیعی به یکی از منابع اولیه استراتژیک جهان تبدیل شده است. به دلیل اینکه گاز طبیعی طی دو دهه اخیر به عنوان یکی از مناسب ترین سوخت های فسیلی از جنبه های مختلف بوده است، سریع ترین نرخ رشد مصرف را در میان سایر حامل‏های انرژی برخوردار است. از طرفی با توجه به رشد روزافزون احداث نیروگاه های حرارتی جهت تأمین تقاضای برق همراه با توجه به افزایش سطح تقاضا، گاز طبیعی به عنوان انتخابی جذاب برای سوخت مصرفی این نیروگاه ها می باشد چرا که کارآیی آن نسبت به سایر سوخت های فسیلی بالاتر بوده و آلودگی کمتری ایجاد می‏کند. بنابراین در این شرایط، صنعت برق به عنوان یک صنعت زیربنایی در فرآیند توسعه اقتصادی و ایجاد زیرساخت های توسعه در ابعاد مختلف زندگی بشری، وابستگی بیشتری به صنعت گاز را احساس می کند. این وابستگی و ارتباط متقابل بین دو صنعت برق و گاز می تواند نقشی ارزنده و اساسی در اقتصاد ملی داشته باشد و بسترهای لازم برای پویایی و رشد در هر دو صنعت را فراهم سازد. موضوع اصلی که در این پایان نامه به آن پرداخته شده است، انتخاب مکان مناسب برای احداث نیروگاه های حرارتی گازسوز با لحاظ اثرات بخش گاز به ویژه هزینه های انتقال مربوط به آن می باشد. با توجه به ماهیت و ساختار شبکه های برق و گاز و تلفات ایجاد شده در این شبکه ها به سبب موقعیت مکانی هر نیروگاه، هدف این است که انتخاب مکان نیروگاه چنان انجام شود تا کمترین هزینه بر دو سیستم برق و گاز به طور مشترک تحمیل گردد. در ادامه یک شاخص جدید پیشنهاد شده است که در شرایط موجود از بین باس های کاندید شده برای احداث نیروگاه جدید، بهترین باس را انتخاب می کند. سپس مسئله برنامه ریزی توسعه یکپارچه و همزمان دو سیستم برق و گاز طبیعی به منظور تعیین زمان احداث پروژه هایی در دو سیستم برق و گاز، برای دستیابی به حداقل هزینه ‏ها در این دو سیستم مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعات این پایان نامه علاوه بر اینکه بر روی یک سیستم مطالعاتی نمونه مورد ارزیابی قرار گرفته است، بر روی شبکه واقعی برق و گاز استانهای خراسان هم انجام شده است و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.