در اقتصاد مبتنی بر دانش، محصولات و سازمان ها براساس دانش زندگی می کنند و می میرند و موفقترین سازمان ها، آنهایی هستند که از این دارائی ناملموس به نحو بهتر و سریع تری استفاده می کنند . مطالعات نشان داده اند که برخلاف کاهش بازدهی منابع سنتی (مانند پول، زمین، ماشین آلات و غیره)، دانش واقعاً منبعی برای افزایش عملکرد کسب و کار است. از دیدگاه استراتژیک، امروزه از دانش و سرمایه فکری به منظور خلق و افزایش ارزش سازمانی استفاده می شود و موفقیت یک سازمان به توانایی اش در مدیریت این منبع کمیاب بستگی دارد . در این پژوهش که از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، تحقیقی توصیفی-پیمایشی محسوب می شود، به بررسی نقش مدیریت دانش و سرمایه فکری بر کسب مزیت رقابتی شرکت سایپا پرداخته شد. نتایج حاصل از بکارگیری آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون، بیانگر تاثیر مثبت و معنادار مدیریت دانش، سرمایه فکری و ابعاد آنها بر کسب مزیت رقابتی بود. در انتها با بکارگیری تکنیک نوین تاپسیس فازی، زیرمعیارهای دو متغیر اصلی پژوهش رتبه بندی شدند که در میان اجزای مدیریت دانش، "مستندسازی دانش و تجربه افراد"، "نیازهای آموزشی افراد" و "ایجاد فرصت های تبادل نظر"، به عنوان مهمترین زیرمعیارها انتخاب و در میان اجزای سرمایه فکری نیز "کسب هویت از ارزش های سازمانی"، "توانایی مشارکت کارکنان در تصمیم گیری" و "دانش، مهارت و تخصص کارکنان" از قوت بیشتری نسبت به سایر اجزا برخوردار بودند.