میانگین درصد پوشش گونههای علفی در اطراف خشکهدارهای سرپا و افتاده با توجه به درجات پوسیدگی بهاینگونه مشخص شده است که از 31 گونه علفی شناسایی شده 23 گونه در اطراف خشکهدارهای سرپا حضور داشتند درحالیکه 30 گونه علفی در اطراف خشکهدارهای افتاده قابل مشاهده بودند که از بین prunella ،erygerom sp ،danae racemes(l). moench ،fragaria vesca l. گونههای موجود گونههای asplenium adiantum- و lamium album l.،rubus caesius l ،sanicula europaea l ،vulgaris l فقط در اطراف خشکهدار سرپا مشاهده شده impatiens cardamin فقط در اطراف خشکهدارهای افتاده و گونه nigrum است. با در نظر گرفتن درجات پوسیدگی و حضور گونههای علفی بیشترین حضور در اطراف خشکهدارهای با درجه پوسیدگی چهارم و کمترین حضور در اطراف خشکهدارها با درجه پوسیدگی یک دیده شده است هرچند تجزیه واریانس صورت گرفته تغاوت آماری معنیداری را نشان نداده است. شاخصهای تنوع سیمپسون و شانون وینر و غنای گونهای مارگالف و منهنیک در خشکهدارای سرپا بیشتر از افتاده بودند درحالیکه شاخصهای یکنواختی کامارگو و اسمیت و ویلسون در اطراف خشکهدار افتاده بیشتر بودهاند و آنالیز واریانس بهجز در شاخص یکنواختی اسمیت و ویلسون تفاوت معنیداری بین شاخصهای تنوع و خشکهدارهای سرپا و افتاده نشان نداد. خصوصیات خاک شامل اسیدیته، درصد رطوبت، هدایت الکتریکی، کربن آلی، نیتروژن 10 سانتیمتر) مورد بررسی قرار گرفتند. نمونهها در - کل، پتاسیم قابل جذب و کلسیم قابل جذب (در لایه هوموسی و عمق 0 فواصل زیر خشکهدار و یک متر دورتر از تنه خشکهدار و برای هر یک نمونهای شاهد برداشت شد و در محیط آزمایشگاه مورد اندازهگیری قرار گرفت. بین موقعیتهای رویشگاهی مختلف، مناطق زیر خشکهدار نسبت به با فاصله از تنه خشکهدار بیشترین میزان از ویژگیها را بهخود اختصاص داده بودند و مشخصههای مورد بررسی خاک بهجز نیتروژن، در زیر خشکهدارهای افتاده بیشتر از دیگر متغیرها بودهاند. بهمنظور بررسی ارتباط بین مشخصههای خاک، تنوع زیستی گونههای علفی و درجات استفاده شد که تغییرات تنوع زیستی در ارتباط با کلاسههای پوسیدگی و (pca) پوسیدگی از تحلیل مولفههای اصلی مشخصههای خاک بسیار ناچیز بوده است.