فاضلاب ها و کودهای حیوانی منشا بسیاری از باکتری‏های بیماری‏زا هستند که در تماس مستقیم با خاک قرار دارند و امکان انتقال این میکروارگانیسم‏ها را در محیط متخلخل خاک فراهم می‏کنند. این امر سلامت آب‏های سطحی و زیرزمینی، که در کشور‏های در حال توسعه از منابع اصلی آب آشامیدنی به شمار می‏آیند را به خطر می‏اندازد. باکتری اشرشیاکلی یکی از این عوامل است که بعضی از سویه های آن بیماری‏زا می‏باشند. این باکتری از دسته‏ی باکتری‏های گرم منفی بوده و شاخص آلودگی مدفوعی آب‏های آشامیدنی به شمار می‏آید. بررسی چگونگی حرکت این باکتری در محیط متخلخل خاک می‏تواند نقش بسزایی در تعیین حریم چاه‏های جذبی ایفا کند. در بخش اول این پژوهش با بهره‏گیری از آزمایش‎‏های ستونی، چگونگی تاثیر پارامترهای خاک ( اندازه ی متوسط دانه ها و ضریب یکنواختی) بر حرکت و بقای باکتری در محیط خاک مورد بررسی قرار گرفته است. غلظت باکتری در جریان ورودی و غلظت باکتری در جریان خروجی در گام‏های زمانی مختلف اندازه‏گیری شده و با استفاده از غلظت های نسبی منحنی‏های نفوذ برای هر نمونه‏ی خاک رسم گردیده‏است. بدین ترتیب با استفاده از منحنی‏های نفوذ، ضریب فیلتراسیون برای هر نمونه بدست آمده و با مقادیر نظری آن مقایسه شده است. نتایج نشان می دهند با کاهش اندازه ی دانه های خاک، ضریب فیلتراسیون افزایش می یابد، دیگر نتیجه ی حاصل از این بخش کاهش ضریب فیلتراسیون در اثر افزایش ضریب یکنواختی نمونه ی خاک بود. در بخش دوم این پایان نامه با اضافه کردن موادی چون کربن فعال، کربنات کلسیم، کائولینیت و اکسید آهن به ستون های خاک و فراهم کردن سایت های مناسب جهت جذب باکتری، به بررسی تأثیر این افزودنی ها بر ضریب تأثیر چسبندگی خاک پرداخته شد. نتیجه ی حاصل از این بخش، افزایش غیر خطی ضریب تأثیر چسبندگی بر اثر افزایش درصد افزودنی ها بود، لازم به ذکر است که بیشترین جذب در نمونه های حاوی کربن فعال رخ داده است.