هدف این تحقیق، شناخت رابطه بین ویژگی های شخصیتی و روش های مطالعه با پیشرفت دانشجویان بود. روش تحقیق تحصیلی حاضر توصیفی – پیمایشی و از نوع همسبتگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی دانشجویان کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی بود. که با روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 110 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو(neo)، پرسشنامه روش ها و مهارت های مطالعه و برای متغیر پیشرفت تحصیلی، از معدل کل دانشجویان استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش هبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج همبستکی نشان داد که پیشرفت تحصیلی با ویژگی شخصیتی روان رنجوری و مطالعه سطحی همبستگی منفی، و با برونگرایی، سازگاری، وظیفه شناسی و مطالعه عمقی همبستگی مثبت، و با ویژگی شخصیتی گشودکی رابطه وجود ندارد. نتایج رگرسیون مشخص کرد که روش مطالعه عمقی و سطحی و ویژگی های شخصیتی وظیفه شناسی، روان رنجوری و برون گرایی پیش بینی کننده های پیشرفت تحصیلی می باشند.