ارتباطات غیرکلامی نقش بسیار مهمی در برقراری ارتباط دارند و طبق تحقیقات انجام شده، بیشترین نقش را در انتقال پیام ایفا می-کنند، بنابراین لازم و ضروری است که والدین و مربیان علاوه بر توجه به مشکلات و اختلالات گفتاری، به حل مشکلات غیرکلامی نیز بپردازند. این موضوع بسیار مهم است که کودک بتواند با همسالان خود رابطه ی موثری برقرار کند و در جامعه مورد پذیرش افراد قرار گیرد؛ چرا که طرد شدن از جامعه اثرات زیان آوری برای فرد به وجود می آورد. این مسئله در مورد کودکان کاشت حلزون نیز حائز اهمیت بوده و باید مورد توجه ویژه ی والدین و مربیان قرار گیرد. هدف اصلی این تحقیق بررسی این موضوع است که آیا کودکان کاشت حلزون شنوایی شده که نسبت به کودکان نرمال هم سال خود در گفتار دارای تأخیر هستند - در مهارت های غیر کلامی نیز تأخیر و اختلال داشته و آیا توانبخشی شنیداری- کلامی تأثیری در رشد این مهارت ها دارد و این کودکان می توانند همتراز با کودکان همسن طبیعی خود شوند. این ها سوالاتی است که شالوده ی این تحقیق را فراهم می سازد. برای رسیدن به پاسخ این سوالات، آزمون بررسی اختلالات ارتباطی دایسمیا در دو نوبت با فاصله ی زمانی 4 ماه بر روی 39 کودک کاشت حلزون انجام شد و تحلیل آماری آزمون نشان داد که اختلالات و مشکلات ارتباطی این کودکان با گذراندن آموزش های توانبخشی شنیداری- کلامی، رشد و بهبود یافته است. آزمون دایسمیا و واینلند، جهت مقایسه کودکان کاشتی با دو گروه سمعکی و نرمال نیز انجام و نتایج آن نشان داد که مهارت های ارتباطی کودکان کاشت حلزون از کودکان سمعکی با افت شنوایی شدید تا عمیق به مراتب بهتر بوده و از توانایی بیشتری در انجام امور و تعاملات اجتماعی برخوردارند و در برخی مهارت ها شبیه به کودکان نرمال هستند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که هر چه کودک بیشتر در معرض آموزش و تعامل با محیط قرار گیرد مهارت های ارتباطی او نیز بیشتر می شود. همچنین این تحقیق پیشنهاد می کند که والدین که در تماس دائمی با کودک قرار دارند نسبت به این مهارت ها توجه داشته و با کودک خود تمرینات لازم را انجام دهند.