اسلام دینی است که برای پیروانش در تمام شئونات زندگی برنامه ودستورالعملهای ارزشمنی معرفی کرده که یک مسلمان در سایه عمل به آن بسوی سعادت ورستگاری رهنمون گردد. یکی از مسائل مهم که به نظر اینجانب حائز اهمیت بوده وکمتر به آن توجه شده است نوع رفتار مصرف در معیشت می باشد که نشان دهد یک فرد مسلمان در زندگی روزمره خود در چگونگی هزینه ومصرف ومعیشت خود به حد کفاف که همان اکتفاء به حداقل بهر مندی از مواهب الهی می باشد استفاده کند ویا نه می تواند تا هر اندازه که می خواهد از فراوانی نعمات الهی استفاده نماید. و نیز در استفاده از مال وثروتی که به دست آورده محدودیتهایی دارد یاخیر ؟ در اینجا ما به منابع قرآنی که طریقه حدود بهره مندی از نعمات را با استناد به میزان مصرف عنوان شده بود را بیان نمودیم وبه بررسی آیات مرتبط با آن پرداختیم. باروشن شدن این موضوع که بک مسلمان تا چه حد می تواندویا محدودیتی در مصرف امکانات مادی دارد یا خیر به نوعی به کرامت اخلاقی مسلمانان نیز اهمیت داده شده که در دنیا فقط هدف خوردن وآشامیده واستمرارحیات مادی نیست وانسان در این دنیا وظایف وتکالیفی دارد که در سایه عمل به آن به رشد وسعادت بشری در نیل به اهداف آفرینش کمک خواهد کرد. فلذا آنچه که در این مطالب مهم است معرفی یک راه کار اسلامی در خصوص معیشت و میزان مصرف است که با توجه به اینکه جوامع در حال رشد که مرتبا مصرف بی رویه را تبلیغ می کنندو با تولیدزیاد مصرف حداکثری را رونق داده واز کرامت انسانی با سرعت نور در حال دور شدن می باشد، یک فرد وخانواده مسلمان بادل مشغولی وکسب رفاه کاذب خود را از سعادت اخروی محروم نسازند.